Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ.ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΟΥΜΕ ΣΤΙΣ 4/01

''Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΩΝ ΛΥΚΩΝ'': ΠΑΛΙΑ ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ


Η κραυγή των λύκων
Κοινωνική σειρά 40 επεισοδίων διάρκειας 45 λεπτών
Πρεμιέρα σ
την ΥΕΝΕΔ τη Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 1981
Παραγωγή του Ρ. Κυριακίδη
Μουσική του Βαγγέλη Πιτσιλαδή
Σενάριο και τηλεσκηνοθεσία του Νίκου Φώσκολου

Σκηνοθεσία της Δάφνης Τζαφέρη
Ηθοποιοί Μαρία Αλιφέρη (Τερέζα Φραντζή-Ρίχτερ), Γιάννης Αργύρης (Θεόφιλος Ρίχτερ), Τάκης Χρυσικάκος (Χριστόφορος Ρίχτερ), Γιάννης Βό
γλης, Ντίνος Καρύδης (Ντένις Ρίχτερ), Όλγα Τουρνάκη (Φανή), Πέπη Μεταλλίδου, Μίτση Κωνσταντάρα (Πελαγία), Ανέστης Βλάχος (Σώστης), Μαρία Ιωαννίδου, Χρήστος Πάρλας…
…Τα παιδιά δυο αλληλομισούμενων οικογενειών των Ρίχτερ και των Φραντζή, ερωτεύονται μια νύχτα Απ
οκριάς σε ένα πάρτι μεταμφιεσμένων. Η Τερέζα Φραντζή παρά τις αντιρρήσεις των δικών της παντρεύεται τον Χριστόφορο και εγκαθίσταται στο σπίτι του πεθερού της. Η ζωή της όμως σιγά σιγά αλλάζει και γίνεται κόλαση, αφού η συμβίωση με τα απαίσια αδέλφια του άντρα της και τον πεθερό της, είναι αδύνατη. Αργότερα διαπιστώνει εγκληματικές παραλείψεις στην ασφάλεια του εργοστασίου της οικογένειας Ρίχτερ, αλλά πέφτει θύμα μιας περίεργης έκρηξης που αποτελεί αρχή νέων δεινών για την ίδια, αφού τυφλώνεται, παθαίνει αμνησία και βυθίζεται σε παραληρηματικές μετατραυματικές κρίσεις, πουν την οδηγούν στη σχιζοφρένεια και τη τρέλα….

ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΕΙΡΩΝ 1967-1998
VIDEO ΑΠΟ tsalk

THE BATTLE OF LEUCTRA - Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΛΕΥΚΤΡΩΝ

Μάχη των Λεύκτρων
Η Μάχη των Λεύκτρων ήταν μια από τις πλέον περισπούδαστες μάχες της αρχαιότητας από πλευράς στρατιωτικής τακτικής.
Η περίφημη αυτή μάχη, μεταξύ Σπαρτιατών και Θηβαίων, που συγκροτήθηκε το 371 π.Χ. στα Λεύκτρα της Βοιωτίας, στην οποία και νικήθηκαν οι μέχρι τότε θεωρούμενοι αήττητοι Σπαρτιάτες, έδωσε αφενός μεν τέλος στη «πελοποννησιακή συμμαχία» αφετέρου χάρισε την ηγεμονική θέση των Θηβαίων στον τότε ελλαδικό χώρο.
Αφορμή στον μεταξύ Σπάρτης και Θηβών αυτόν πόλεμο έδωσε η στάση του θηβαίου στρατηγού Επαμεινώνδα στο συνέδριο των ελληνικών πόλεων - κρατών που είχε συνέλθει στη Σπάρτη μετά την Ανταλκίδεια ειρήνη. Αυτός τότε επέμενε στο συνέδριο ν΄ αναγνωρισθεί ως αντιπρόσωπος όλων των Βοιωτικών πόλεων και όχι μόνο της Θήβας, πράγμα που όχι μόνο δεν δέχθηκαν οι αντιπρόσωποι των άλλων πόλεων αλλά απέκλεισαν τους Θηβαίους από το συνέδριο. Τότε οι Έφοροι της Σπάρτης διέταξαν επιπρόσθετα, προκειμένου να πτοήσουν τους Θηβαίους, τον ευρισκόμενο στη Φωκίδα και κοντά στη περιοχή, Σπαρτιάτη Βασιλέα Κλεόμβροτο να εισβάλει στη Βοιωτία. Οι Σπαρτιάτες αριθμούμενοι σε 11.000 έφθασαν στη περιοχή και στρατοπέδευσαν στη κοιλάδα των Λέυκτρων, ανατολικά του Ελικώνα. Οι Θηβαίοι ανερχόμενοι σε 6.000 έφθασαν στη περιοχή από βόρεια και στην αρχή δείλιασαν. Ο στρατηγός τους τότε Επαμεινώνδας τους ενθάρρυνε και εφήρμοσε για πρώτη φορά στην ιστορία των μέχρι τότε πολέμων νέα στρατιωτική τακτική η οποία και τον ανέδειξε σε έναν από τους ευφυέστερους στρατηγούς όλων των εποχών.
Αντί της ενιαίας γραμμής μετώπου που ακολουθούνταν μέχρι τότε χώρισε τη φάλαγγά του σε δύο τμήματα εκ των οποίων το ένα διενεργούσε επίθεση και το άλλο άμυνα. Η παράταξη αυτή κλήθηκε από τον εφευρέτη της λοξή φάλαγγα, η δε ενέργεια αυτής συνίστατο σε τούτο, ότι τη κύρια δράση είχε η πτέρυγα της επίθεσης, που προβαλλόταν της γραμμής μετώπου, η οποία είχε ως κύριο σκοπό τη διάσπαση και διχοτόμηση της εχθρικής παράταξης, ενώ η ολιγότερη ισχυρά αμυντική πτέρυγα παρέμενε καθηλωμένη «εν αναμονή» του αποτελέσματος, προκειμένου να επέμβει και να προκαλέσει σύγχυση στην «πανταχόθεν» πληττόμενη και πλευροκοπούμενη Σπαρτιατική φάλαγγα. Έτσι αν το κατ΄ έναντι εχθρικό τμήμα επιχειρούσε επίθεση δεξιότερα της «πτέρυγας επίθεσης», η αριστερή «πτέρυγα άμυνας» προχωρούσε σε κυκλοτερή επίθεση, αν συνέβαινε το αντίθετο, δηλαδή το αντιπαρερχόμενο εχθρικό τμήμα προέβαινε σε επίθεση στα νώτα της «πτέρυγας επίθεσης», τότε η «πτέρυγα άμυνας» έστρεφε από τα νώτα προς τα δεξιά και πλευροκοπούσε τον εχθρό. Η όλη αυτή εφαρμογή τακτικής παρουσιάζει την εικόνα του δεξιόστροφου ή αριστερόστροφου πτερωτού κοχλία. Εν προκειμένω στη μάχη των Λεύκτρων η όλη διάταξη κινήθηκε δεξιόστροφα.
Στην αρχή ο Επαμεινώνδας εξαπέλυσε το ιππικό του κατά των προμαχούντων Σπαρτιατών ιππέων οι οποίοι βλέποντας να μη κινείται η εχθρική γραμμή κάμφθηκαν. Οι Θηβαίοι ιππείς της πτέρυγας επίθεσης στράφηκαν τότε κατά του κέντρου και του αριστερού εχθρικού τμήματος, ενώ ο Επαμεινώνδας με την αριστερή πτέρυγα της πεζής παράταξής του και ο Πελοπίδας με τον ιερό λόχο επιτέθηκαν με θυελλώδη ορμή κατά των Σπαρτιατών όπου και η σθεναρή παράταξή τους διασπάσθηκε.Την ολοσχερή ήττα των Σπαρτιατών που αγωνίσθηκαν με γενναιότητα επισφράγισε ο θάνατος του Κλεοβρότου.

ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ANACONDA - ΑΝΑΚΟΝΤΑ

Ανακόντα
Η ανακόντα (του είδους Ευνήκτης - Eunectes, επιστημονική ονομασία: ευνήκτης ο μυοφάγος) είναι γένος των μη ιοβόλων φιδιών της οικογένειας Βοΐδες και της τάξης Φολιδωτά ή Λεπιδωτά. Μπορεί να φθάσουν σε μήκος τα 7 μέτρα και σε βάρος τα 100 κιλά. Απαντώνται κυρίως στην τροπική Λατινική Αμερική, όπου έχουν την κοινή ονομασία ανακόντες. Τα μέλη τους συμπεριλαμβάνουν μερικά από τα μεγαλύτερα φίδια στον κόσμο. Τρέφονται με θηλαστικά και πτηνά, τα οποία ακινητοποιούν σφίγγοντάς τα και στη συνέχεια συνθλίβοντάς τα, όπως οι βόες. Η ονομασία Eυνήκτης προέρχεται από την ομώνυμη αρχαία ελληνική λέξη, που σημαίνει τον "καλό κολυμβητή." Σήμερα αναγνωρίζονται 3 είδη.
Περιγραφή
Το χρώμα του φιδιού είναι πράσινο και λαδί ή καστανό με μαύρες κηλίδες. Το μέγιστο μέγεθος των ερπετών αυτών έχει επιφέρει συζητήσεις. Ο Mehrtens (1987) θεωρεί ότι η ενήλικη ανακόντα κατά μέσο όρο φτάνει σε μέγεθος τα 18-20 μέτρα για το είδος της πράσινης ανακόντας, Eunectes murinus και πολύ σπάνια τα 23-25 μέτρα . Οι υπολογισμοί που κάνουν λόγο για 35-40 μ. είναι ασαφείς Σε έρευνα που έγινε σε 1000 είδη που πιάστηκαν στη Βενεζουέλα, το μεγαλύτερο ήταν 17 μέτρα και ζύγιζε 100 κιλά.
Κοινές ονομασίες
Τα τοπικά ονόματα του φιδιού στη Λατινική Αμερική περιλαμβάνουν τον ισπανικό όρο matatoro, που σημαίνει "φονιάς ταύρων", και τα ονόματα sucuri και yakumama, που του έχουν δώσει οι ιθαγενείς. Η λέξη ανακόντα προέρχεται από τη σιναλεζική γλώσσα, που είναι η ιθαγενής γλώσσα των κατοίκων της Σρι Λάνκα. Οι πύθωνες που βρίσκονται στις ζούγκλες του νησιού αυτού έχουν ομοιότητες με τις ανακόντες και είναι μερικές φορές πολύ μεγάλοι σε μέγεθος. Η σινγκαλέζικη λέξη "Hena Kandaya" που σημαίνει ζώο με μεγάλο σώμα, πιθανότατα πέρασε στους Βρετανούς ως Anaconda. Οι Βρετανοί κυβέρνησαν τη Σρι Λάνκα για περισσότερο από έναν αιώνα. Πιστεύεται επίσης ότι η ονομασία ανακόντα μπορεί να προήλθε από τη γλώσσα Ταμίλ και τη λέξη anaikondran, που σημαίνει "δολοφόνος ελεφάντων" ή anaikkonda, που σημαίνει "έχοντας σκοτώσει έναν ελέφαντα".
Γεωγραφική εξάπλωση
Το ερπετό απαντάται στη Νότια Αμερική, από την Κολομβία και τη Βενεζουέλα και νότια της Αργεντινής. Ζει σε υδάτινα ρεύματα ή επάνω στα δέντρα.
Αναπαραγωγή
Πρόκειται για ωοζωοτόκο ζώο, που σημαίνει ότι γεννά ζωντανά μικρά.
Αιχμαλωσία
Έχουν αναφερθεί ελάχιστες περιπτώσεις αιχμαλωσίας του ζώου. Τον Οκτώβριο του 2007 στο Ενυδρείο της Νέας Αγγλίας στη Βοστόνη ανακάλυψαν ότι ένα από τα θηλυκά που είχε ήταν έγκυος. Γεννήθηκαν 14 μικρά την Πρωτοχρονιά του 2008.

ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

WESTERN SAHARA - ΔΥΤΙΚΗ ΣΑΧΑΡΑ

Δυτική Σαχάρα
Η Δυτική Σαχάρα (αραβικά: الصحراء الغربية; μεταγραφή: al-Ṣaḥrā' al-Gharbīyah; Ισπανικά: Sahara Occidental) είναι μια από τις πιο αραιοκατοικημένες περιοχές του κόσμου, αποτελούμενη κυρίως από έρημο. Είναι μια περιοχή της βορειοδυτικής Αφρικής που συνορεύει με το Μαρόκο βόρεια, την Αλγερία βορειοανατολικά, την Μαυριτανία ανατολικά και νότια κια τον Ατλαντικό Ωκεανό δυτικά. Έχει έκταση 266,000 km² και πληθυσμό 341,000. Η μεγαλύτερη πόλη είναι η Λααγιούν (στα αραβικά:El Aaiún), όπου ζει η πλειοψηφία του πληθυσμού. Τα αραβικά είναι η επίσημη γλώσσα, αλλά και τα ισπανικά χρησιμοποιούνται ευρέως ως δεύτερη γλώσσα.
Η Δυτική Σαχάρα είναι η πρώην ισπανική αποικία της Ισπανικής Σαχάρας. Η Ισπανία εγκατέλειψε την περιοχή το 1975-1976. Το Μαρόκο τη διεκδικεί και διοικεί το μεγαλύτερο μέρος της. Στις 27 Φεβρουαρίου του 1976 όμως, το Μέτωπο Πολισάριο ανακήρυξε την περιοχή ανεξάρτητη χώρα ως Λαϊκή Αραβική Δημοκρατία της Σαχάρας, η οποία αναγνωρίζεται από 46 χώρες και είναι πλήρες μέλος της Αφρικανικής Ένωσης Η Ελλάδα δεν την έχει αναγνωρίσει. Από το 1991 ισχύει εκεχειρία υπό την αιγίδα του ΟΗΕ που προσπαθεί να διοργανώσει δημοψήφισμα για το τελικό καθεστώς της περιοχής.
Πολιτικά
Εκλογές 2008
Οι τελευταίες εκλογές για την ανάδειξη των μελών του Εθνικού Συμβουλίου της Δυτικής Σαχάρας διεξήχθησαν στις 17 Φεβρουαρίου και στις 19 Φεβρουαρίου του 2008. Κατήλθαν περισσότεροι από 126 υποψήφιοι για 53 έδρες. Η θητεία των μελών του συμβουλίου είναι τριετής. Οι εκλογές διενεργήθηκαν μόνο στην αποκαλούμενη Ελεύθερη Ζώνη, όπως επίσης και στους προσφυγικούς καταυλισμούς στην επαρχία Τιντούφ, στην Αλγερία. Το υπόλοιπο τμήμα της Δυτικής Σαχάρας βρίσκεται υπό την ντε φάκτο διοίκηση του Μαρόκου. Η ανανέωση του συμβουλίου προήλθε με βάση το Σύνταγμα έπειτα από τη διεξαγωγή του 12ου συνεδρίου του Μετώπου των Πολισάριο, το Δεκέμβριο του 2007.Το 61,53% αυτών που εξελέγησαν ήταν νέοι βουλευτές. Οι γυναίκες κέρδισαν το 34,61% των εδρών, χάρη σε ένα σύστημα κατανομής των εδρών. Ο Μαχφούντ Αλί Μπέιμπα επανεξελέγη πρόεδρος του Συμβουλίου στις 27 Φεβρουαρίου του 2008.
Οικονομία
Ντε φάκτο νόμισμα στη Δυτική Σαχάρα είναι το νόμισμα του Μαρόκου, ντιρχάμ.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

''Η ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΗ'': ΠΑΛΙΟ ΣΙΡΙΑΛ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ

Η απερίγραπτη
Διασκευή της νουβέλας του Γρ. Ξενόπουλου
Κοινωνικό σίριαλ εποχής 26 επεισοδίων
διάρκειας 45 λεπτών
Πρεμιέρα στην ΥΕΝΕΔ τη Παρασκευή 1 Μαΐου 1981
Παραγωγή MERCURIUS και του Θάνου Κανίστρα
Σκηνικά του Μανώλη Μαριδάκη
Σενάριο της Σούλας Πιερράκου
Σκηνοθεσία του Ερρίκου Ανδρέου
Ηθοποιοί Κώστας Πρέκας (Πετράκης Σωτηρόπουλος), Υβόνη Μαλτέζου (Ρόζα), Πένυ Παπουτσή (Θάλεια), Αφροδίτη Γρηγοριάδου, Βασίλης Μαυρομάτης, Σάσα Σοφού, Πωλίνα Γκιωνάκη
Η ιστορία μιας επιπόλαιης κοπέλας η οποία ωστόσο όταν το απαιτήσουν οι περιστάσεις, θ
α μεταμορφωθεί σε μια αποφασιστική και ψύχραιμη γυναίκα, η οποία θα σώσει τον άντρα της από τη καταστροφή. Ο Πετράκης Σωτηρόπουλος, ένας γοητευτικός και πλούσιος δάνδης, συχνάζει στο φιλικό σπίτι του δικηγόρου με δυο κόρες της παντρειάς, τη ψυχρή, σοβαρή και μεγαλύτερη σε ηλικία Ρόζα και την αυθόρμητη Θάλεια, που συναγωνίζονται για τη καρδιά του. Γοητευμένος από τη σχεδόν παιδική αφέλεια της Θάλειας, τη ζητά σε γάμο κι ο πατέρας της παρά το αντίθετο έθιμο που θέλει να παντρεύεται πρώτα η μεγαλύτερη, δέχεται με κρύα καρδιά. Μετά το γάμο τους όμως, ο Σωτηρόπουλος εμφανίζει το πραγματικό του πρόσωπο. Χαρτοπαίζει, κατασπαταλά τη περιουσία τους σε διασκεδάσεις και ακούγονται διάφορα για το τυχοδιωκτικό παρελθόν του, στο εξωτερικό. Όλα συνηγορούν σε ένα διαζύγιο και οι συγγενείς της πιέζουν τη Θάλεια να τον εγκαταλείψει και να ξαναφτιάξει τη ζωή της. Όμως εκείνη, παρά τη φαινομενική επιπολαιότητά της, κατά βάθος είναι ένας πολύ ισχυρός χαρακτήρας που γνωρίζει πολύ καλά τι θέλει και πώς να το κατακτήσει. Με τη βοήθεια ενός θείου της, επεμβαίνει στη ζωή του άντρα της, διορθώνει τις κακές πλευρές του χαρακτήρα του, του βρίσκει μια καλή δουλειά και τον επαναφέρει με σιγουριά κι αξιοπρέπεια στην οικογενειακή εστία.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΕΙΡΩΝ 1967-1998

ΓΛΑΥΚΟΣ ΙΙ (ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ)

Γλαύκος ΙΙ (Υποβρύχιο)
Το Β.Π. Υ/Β Γλαύκος (ΙΙ) ήταν υποβρύχιο του Πολεμικού Ναυτικού με το χαρακτηρισμό Υ-6 που έδρασε στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρόκειται για το δεύτερο σκάφος και το πρώτο υποβρύχιο του Πολεμικού Ναυτικού με την ονομασία Γλαύκος, που προέρχεται από το όνομα μυθολογικού ημίθεου.
Δράση
Ναυπηγήθηκε στη Γαλλία μεταξύ 1927 – 1930 μετά από παραγγελία 4 υποβρυχίων της Ελληνικής Κυβέρνησης, στα ναυπηγεία: ‘Chantiars Navals Francais Blainville’. Όμοιου τύπου πλοία ήταν τα υποβρύχια Νηρέας, Πρωτέας, και Τρίτων. Στις 17 Νοεμβρίου 1930 έγινε η ύψωση της Ελληνικής Σημαίας στη Βρέστη (Γαλλία). Παρελήφθη την 1 Δεκεμβρίου του 1930 από τον Πλωτάρχη Α. Ζάγκα και με Ύπαρχο τον Υποπλοίαρχο Γ. Λαμπρινόπουλο. Κατά τον πόλεμο του 1940-1941 δεν πήρε μέρος σε επιχειρήσεις λόγω της συνεχιζόμενης επισκευής του. Όμως στις 19 Απριλίου 1941 κατέπλευσε στην Αλεξάνδρεια και εντάχθηκε στη δύναμη του συμμαχικού στόλου με Κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Β. Αρσλάνογλου. Κατά τη διάρκεια πολεμικής περιπολίας μεταξύ 21 και 22 Ιουνίου 1941 βύθισε με το πυροβόλο του 2 εχθρικά μικρά ιστιοφόρα των 40 τόνων. Στις 10 Νοεμβρίου 1941 τορπίλισε το γερμανικό φορτηγό πλοίο (Μ/V) NORBURG 3000 τόνων κοντά στον όρμο της Σούδας, στο Ηράκλειο.
Στην 4 Απριλίου 1942 το Υ/Β Γλαύκος βυθίστηκε κατά τη διάρκεια Γερμανικής αεροπορικής επίθεσης ενώ ελλιμενιζόταν στο λιμάνι Βαλέτα της Μάλτας όπου είχε καταπλεύσει
για γενική επισκευή. Ανάμεσα στα θύματα του βομβαρδισμού συγκαταλέγονται ο κυβερνήτης του υποβρυχίου Πλωτάρχης Β. Αρσλάνογλου, και ο ανθυποπλοίαρχος Ιωάννης Κωστάκος
.
Χαρακτηριστικά
Το πλοίο είχε διαστάσεις 68,6x5,7x4,1 μέτρα και εκτόπισμα 790 τόνων (ή 960 τόνων σε βύθιση). Το σύστημα πρόωσης συνδύαζε κινητήρες Diesel ισχύος 1.420 bhp για κίνηση στην επιφάνεια και ηλεκτροκινητήρες ισχύος 1.200 bhp για κίνηση κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η ταχύτητα του υποβρυχίου ανερχόταν σε 14 κόμβους στην επιφάνεια και 8,5 κόμβους σε κατάδυση. Το σκάφος επανδρωνόταν από πλήρωμα 41 ανδρών.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

STARFISH - ΑΣΤΕΡΙΑΣ

Αστερίας
Ο αστερίας είναι εχινόδερμο ζώο της τάξης των Αστεροειδών. Το σώμα του παρουσιάζει ακτινωτή συμμετρία. Τυπικά έχει πέντε βραχίονες ή και περισσότερους, οι οποίοι σχηματίζουν πεντάκτινη συμμετρία. Ο σκελετός του βοηθά μόνο στην προστασία του και όχι στην κίνηση, η οποία γίνεται με σύστημα ποδιών- σωλήνων. Φέρουν ενδοσκελετό, που σημαίνει ότι σχετίζονται με τα Χορδωτά. Η τροφή τους περιλαμβάνει συνήθως ζώα με κέλυφος, όπως μύδια, αχιβάδες και στρείδια. Απαντώνται σε όλους τους ωκεανούς του πλανήτη.
Περιγραφή
Οι αστερίες αποτελούνται από έναν κεντρικό κυκλικό δίσκο, ο οποίος φέρει βραχίονες («μπράτσα») σε πεντάκτινη συμμετρία. Το στόμα τους είναι κάτω από τους αστερίες και στην επάνω πλευρά τους έχουν ένα είδος φίλτρου για το νερό. Ο ρόλος του είναι να παρέχει νερό στους αστερίες για να κινηθούν. Πολλοί αστερίες έχουν και σειρές από αγκάθια για την άμυνά τους από τους εχθρούς ενώ άλλοι δεν έχουν καθόλου. Στο άκρο του κάθε βραχίονα υπάρχει ένα μικροσκοπικό μάτι, με το οποίο το ζώο μπορεί να δει, μόνο αν είναι φως ή σκοτάδι. Η κίνηση του αστερία γίνεται με τη βοήθεια ποδιών- σωλήνων. Η πέψη του αστερία γίνεται με δύο στομάχια: ένα για την καρδιά και ένα για τον πυλωρό. Το καρδιακό στομάχι μοιάζει με σάκο και βρίσκεται στο κεντρικό μέρος του σώματος του ζώου. Μπορεί να «γυρίσει» και να βγει έξω από το σώμα του αστερία, όταν χωνεύει την τροφή του. Μερικά είδη χρησιμοποιούν το υδραγγειακό τους σύστημα κίνησης για να ανοίγουν το όστρακο των Δίθυρων ζώων με τα οποία τρέφονται. Αυτό γίνεται με το να βυθίζουν τα στομάχια τους μέσα στα όστρακα των διθύρων. Όταν χωνευτεί κατά ένα μέρος η τροφή, το καρδιακό στομάχι επιστρέφει στο εσωτερικό του σώματος και η μισοχωνεμένη τροφή πηγαίνει στο πυλωρικό στομάχι. Η επιπλέον πέψη γίνεται στο έντερο. Τα απόβλητα εξέρχονται από τον πρωκτό του ζώου ή όταν απουσιάζει, όπως σε μερικά είδη, από το στόμα του. Το νευρικό του σύστημα είναι περίπλοκο.
Τροφή
Η κύρια τροφή του αστερία είναι τα μαλάκια, όπως τα μύδια, τα στρείδια, οι αχιβάδες και άλλα ζώα με όστρακο. Η ικανότητα του αστερία να χωνεύει την τροφή του έξω από το σώμα του, τον κάνει να κυνηγά λεία που είναι πολύ μεγαλύτερη απ[ό το στόμα του. Έτσι, εκτός από μικρά σε μέγεθος μαλάκια, οι αστερίες τρέφονται και με αρθρόποδα ακόμα και μικρά ψάρια, ειδικά όταν είναι ετοιμοθάνατα. Αρκετά είδη μπορούν να ζήσουν για αρκετό καιρό χωρίς τροφή. Πιστεύεται ότι πιθανότατα λαμβάνουν θρεπτικά συστατικά από οργανικές ύλες που είναι διαλυμένες στο θαλασσινό νερό. Επίσης, πολλά είδη τρέφονται με οργανισμούς σε αποσύνθεση.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

''ΟΙ ΙΕΡΟΣΥΛΟΙ'': ΠΑΛΙΟ ΣΙΡΙΑΛ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ


Οι ιερόσυλοι
Αστυνομικό σίριαλ 19 επεισοδίων διάρκειας 45 λεπτών
Πρεμιέρα στην ΕΡΤ2 τη Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 1983
Παραγωγή του Δημήτρη Ποντίκα
Σενάριο του Θάνου Λειβαδίτη
Σκηνοθεσία του Κώστα Λυχναρά
Ηθοποιοί
Θάνος Λειβαδίτης (δημοσιογράφος Άρης Μαρτέλης), Δημήτρης Μυράτ (Χανς Γκέριγκε), Νίκος Γαλανός (Μηνάς Θεοδώρου), Δημήτρης Ιωακειμίδης, Νέλλυ Γκίνη, Χρήστος Δακτυλίδης, Αθηνόδωρος Προύσαλης, Μυρτώ Παράσχη, Σωτήρης Τσόγκας, Ελένη Φιλίνη, Χριστίνα Θεοδωροπούλου, Γιάννης Κασδαγλής, Νίκη Κρεούζη, Στέλιος Λιονάκης, Σπύρος Μαβίδης, Σπύρος Μπιμπίλας, Ελευθερία Σπανού
…Μια σπείρα αρχαιοκάπηλων με επικεφαλής το Γερμανό Χανς Γκέριγκε, είναι έτοιμη να αρχίσει τη δράση της στην Ε΄΄’αδα. Προηγουμένως θέλει να εξασφαλίσει ένα «εξιλαστήριο» θύμα. Το βρίσκει στο πρόσωπο του διαρρήκτη Μηνά Θεοδώρου σχεδιάζοντας να του φορτώσει τη δράση της, για να παραπλανήσει τις διωκτικές αρχές και να βρει τον απαραίτητο χρόνο ώστε να φυγαδεύσει τις πολύτιμες βυζαντινές εικόνες εκτός Ελλάδας. Στα ίχνη της σπείρας βρίσκεται ο δημοσιογράφος Άρης Μαρτέλης που αξιολογεί καλύτερα και εκτιμά διαφορετικά τα γεγονότα από την αστυνομία. Τίθεται στα ίχνη του αρχαιοκάπηλου και δήθεν αρχαιολόγου Γκέριγκε, αγγίζοντας τη δράση όλου του κυκλώματος που είχε στήσει ο ίδιος και είχε ως βάση, ελβετικές και γερμανικές γκαλερί. Με ταξίδια του στο Λουγκάνο, το Μόναχο και τη Ζυρίχη εξαρθρώνει τη σπείρα και βοηθά στην επιστροφή των βυζαντινών εικόνων στη χώρα μας…. Αστυνομικό σίριαλ το μόνο που αμφισβητεί από τον «Άγνωστο πόλεμο» το ρεκόρ τηλεθέασης. Σύμφωνα με δημοσιεύματα εγκύρων εφημερίδων («Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», «Απογευματινή», άνοιξη 1984) μετρήσεις της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, έδειξαν πως το τελευταίο επεισόδιο του σίριαλ, συγκέντρωσε ποσοστά θεαματικότητας 82%.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΕΙΡΩΝ 1967-1998

VIDEO ΑΠΟ tsalk

KANGAROO - ΚΑΓΚΟΥΡΟ

Καγκουρό
Το καγκουρό είναι μαρσιποφόρο ζώο που απαντάται στην Αυστραλία και τη Νέα Γουϊνέα. Ανήκουν στην οικογένεια των μακρόποδων, που περιλαμβάνει 63 είδη καγκουρό.
Ο πρώτος Ευρωπαίος που είδε καγκουρό ήταν ο Ολλανδός ναυτικός
Φραντσίσκο Πέλσαρτ, το 1629, όταν το πλοίο του ναυάγησε στην ακτή της Αυστραλίας. Το όνομά τους το πήραν από τον Άγγλο θαλασσοπόρο Τζέιμς Κουκ. Όταν ο Κουκ έφτασε, το 1770, στην Αυστραλία, παρατήρησε το ζώο και ρώτησε τους ιθαγενείς πώς λέγεται. Αυτοί απάντησαν: "Καν γκου ρό", που σημαίνει "πάνω-κάτω". Το αληθινό όνομα του Καγκουρό στη γλώσσα των Ιθαγενών είναι γολαρού και το λένε έτσι μέχρι και σήμερα. Αυτά που είχε δει ο Κουκ ήταν τα γαλαμπί όπως τα λένε οι Ιθαγενείς, και ανήκουν και αυτά στην οικογένεια των μακρόποδων
.
Όλα όμως τα ζώα που τα λένε καγκουρό, μικρά ή μεγάλα ανήκουν στην τάξη των μαρσιποφόρων. Το όνομα μαρσιποφόρα προέρχεται από την αρχαία λέξη
μάρσιπος
, που σημαίνει σάκος και δόθηκε στα ζώα αυτά επειδή η θηλυκιά έχει ένα είδος σάκου στην κοιλιά, όπου τα μικρά τους περνούν τους πρώτους μήνες της ζωής τους. Στην κοιλιακή πλευρά του μαρσίπου υπάρχουν οι θηλές, απ' όπου τα μικρά καγκουρό θηλάζουν για μερικούς μήνες. Όταν γεννηθούν, η μητέρα γλείφει το τρίχωμα της κοιλιάς της κι ανοίγει ένα δρόμο ως τον σάκο, ώστε τα μικρά να μπορούν εύκολα να τον βρούν.
Η θηλυκιά γεννάει ένα, και καμιά φορά δύο, μικρά. Μερικοί επιστήμονες λένε ότι τα καγκουρό ζούσαν σε
δέντρα
, και δεν είναι γνωστό πώς ή γιατί κατέβηκαν στο έδαφος. Ωστόσο ένα είδος, τα δενδρόβια καγκουρό, ξαναγύρισαν στα δέντρα όπου τρέφονται και κοιμούνται.
Tα καγκουρό, σε αντίθεση με πολλά ζώα, δεν φτιάχνουν συνήθως φωλιές ή
λαγούμια. Ζουν χωρίς να έχουν κανένα καταφύγιο, τριγυρνούν ελεύθερα και τρέχουν εδώ κι εκεί με μεγάλα πηδήματα που φτάνουν τα 6 έως 8 μέτρα και τα βοηθούν να τρέχουν με μεγάλη ταχύτητα, σχεδόν ως πενήντα χιλιόμετρα την ώρα. Στηρίζονται στα δυνατά πισινά πόδια και στην ουρά ως πρόσθετο υποστήριγμα.
Το ενήλικο, γκρίζο, γιγάντιο καγκουρό μπορεί να φτάσει τα δυόμισι περίπου μέτρα ύψος. Το βάρος του μπορεί να φτάσει τα 100 κιλά. Τα δενδρόβια καγκουρό δεν
ξεπερνούν το ένα μέτρο ύψος. Από τον καιρό που οι άποικοι φέρανε στην Αυστραλία αλεπούδες και σκύλους, τα μικρότερα καγκουρό αποδείκτηκαν θανάσιμοι εχθροί τους. Όλα τα καγκουρό είναι φυτοφάγα. Τα περισσότερα τρώνε φύλλα ή χορτάρι. Για να φτάσουν τα φύλλα, τα δενδρόβια καγκουρό σκαρφαλώνουν στα δέντρα, χρησιμοποιώντας για στήριγμα τις ουρές τους. Μπορούν να κοιμηθούν πολλές ώρες την ημέρα, στη διχάλα ενός δέντρου.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

JELLYFISH - ΜΕΔΟΥΣΑ

Μέδουσα
Οι μέδουσες είναι θαλάσσια ασπόνδυλα (Κνιδόζωα) της τάξης των Σκυφόζωων. Πρόκειται για πλαγκτονικούς οργανισμούς, οι οποίοι απαντώνται σε όλες τις θάλασσες του κόσμου. Αντιπροσωπεύουν το κυρίαρχο στάδιο του βιολογικού κύκλου των Κοιλεντερωτών, Υδρόζωων (υδρομέδουσες, που έχουν ένα κράσπεδο , που περιβάλλει την κοιλότητα που σχηματίζεται κάτω από την «ομπρέλα» τους) και Σκυφόζωων (που δεν έχουν κράσπεδο) (σκυφομέδουσες). Ζουν σε ομάδες και το τσίμπημά τους προκαλεί κνησμό και παράλυση της λείας τους. Τρέφονται με μικρά ψάρια και ζωοπλαγκτόν, τα οποία συλλαμβάνουν με τα πλοκάμια τους.Είναι γνωστότερες με την κοινή ονομασία τσούχτρες.
Περιγραφή
Το σώμα της μέδουσας έχει σχήμα καμπάνας και παράγει μια ζελατινώδη ουσία. Στην περιφέρεια έχουν πλοκάμια και αισθητήρια όργανα, Το κάθε πλοκάμι καλύπτεται με κύτταρα, που καλούνται κνιδοκύτταρα ή κνιδοκύστεις και μπορούν να τσιμπήσουν ή και να σκοτώσουν ζώα. Τα κύτταρα αυτά υπάρχουν και στο στόμα τους. Οι πιο πολλές μέδουσες χρησιμοποιούν τα κύτταρα αυτά για εξασφάλιση τροφής και για άμυνα. Άλλες δεν έχουν καθόλου πλοκάμια. Έχουν πολλά μικρά μάτια στο κωδωνοειδές σώμα τους, που τις επιτρέπει να έχουν όραση 360 μοιρών.
Αν και στερούνται βασικών αισθητηρίων οργάνων και δεν έχουν εγκέφαλο, το νευρικό τους
σύστημα τις επιτρέπει να αντιλαμβάνονται ερεθίσματα, όπως το φως και η οσμή και να αντιδρούν γρήγορα σε αυτά. Κολυμπούν πολύ αργά, καθώς δεν έχουν υδροδυναμικό σώμα. Αντ’ αυτού, κινούνται με τέτοιον τρόπο ώστε να δημιουργούν ρεύματα, αναγκάζοντας τη λεία τους να φτάσει στα πλοκάμια τους. Η κίνηση αυτή γίνεται ρυθμικά με άνοιγμα και κλείσιμο του σώματός τους που μοιάζει με καμπάνα. Η πυκνότητά τους είναι σχεδόν ίση με την πυκνότητα του νερού.
Το πεπτικό τους σύστημα είναι ατελές, καθώς από το ίδιο άνοιγμα (στόμα, βρίσκεται στο κέντρο και στο κάτω μέρος της «καμπάνας») γίνεται η πρόσληψη αλλά και η αποβολή της τροφής. Το στόμα της περιβάλλεται από κροσσωτά χείλη και οδηγεί σε ακτινωτά
σωληνάρια, τα οποία καταλήγουν στη γαστρική κοιλότητα. Η τελευταία είναι ένας κυκλικός σωλήνας, που καταλαμβάνει όλη την περιφέρεια του ζώου. Το σώμα σε μία ενήλικη μέδουσα αποτελείται από 94-98% νερού. Η «καμπάνα» της τσούχτρας αποτελείται από ένα στρώμα επιδερμίδας και κατά το μεγαλύτερο μέρος από τη μεσογλοία. Πρόκειται για μία ακύτταρη, ημιδιαφανής, ζελατινώδη μάζα.
Σημασία για τον άνθρωπο
Μέδουσες χρησιμοποιούνται και για τροφή.
Οι μέδουσες είναι σημαντική πηγή τροφής για τους Κινέζους αλλά και σε άλλες ασιατικές
χώρες.Ενδεικτικά, στην Κίνα, οι επεξεργασμένες μέδουσες αφαλατώνονται με εμβάπτιση στο νερό όλη τη νύχτα και τρώγονται μαγειρεμένες ή ωμές. Συχνά σερβίρονται ως σαλάτα, μαζί με λαχανικά. Στην Ιαπωνία τις πλένουν, τις κόβουν σε λωρίδες και τις σερβίρουν ως ορεκτικό με ξίδι.
Εξάλλου, οι μέδουσες χρησιμοποιούνται και στη βιολογία. Ειδικότερα, το 1961 ανακαλύφθηκε στη μέδουσα του είδους Aequorea Victoria η πράσινη φθοριούχος πρωτεΐνη (GFP) . Αυτή χρησιμοποιείται για τη μελέτη των γονιδίων των ιστών και του τρόπου έκφρασής τους. Το κολλαγόνο τους επίσης είναι θεραπευτικό μέσο για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Επικινδυνότητα
Η μέδουσα με τη χαίτη λιονταριού (Lion's mane jellyfish) φημίζεται για το οδυνηρό και σπανίως θανατηφόρο τσίμπημά της.
Όταν κάποιος τσιμπηθεί από τσούχτρα, χρειάζεται απαραίτητα πρώτες βοήθειες. Τα τσιμπήματα των Σκυφόζωων μεδουσών γενικά
δεν είναι θανατηφόρα. Ωστόσο, κάποια είδη από τα Κυβόζωα (αυτόνομη τάξη), όπως το Irukandji, μπορεί να αποβούν θανατηφόρα. Ωστόσο, το τσίμπημα των μεδουσών προκαλεί οξύ πόνο και μπορεί να προκαλέσει αναφυλαξία και ίσως το θάνατο. Για το λόγο αυτό, όταν κάποιοι άνθρωποι τσιμπηθούν από τσούχτρα, θα πρέπει να βγουν αμέσως έξω από το νερό, προς αποφυγή πνιγμού.
Για τις πρώτες βοήθειες, οι κύριοι στόχοι είναι η αποφυγή τραυματισμού των διασωστών (γι’ αυτό συνιστάται να φορούν ειδικά ρούχα, που θα καλύπτουν σημεία του σώματος), η απενεργοποίηση των κνιδοκύστεων (για να μη γίνει ενδοφλέβια ένεση στον ασθενή) και η αφαίρεση των πλοκάμω
ν που πιθανόν έχουν κολλήσει στο σώμα του ασθενούς.
Για τα τσιμπήματα ενός συγκεκριμένου είδους μέδουσας, μπορεί να τοποθετηθεί ξίδι στην πληγή. Εναλλακτικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και νερό της θάλασσας αν δεν είναι άμεσα διαθέσιμο το ξίδι. Δε θα πρέπει να χρησιμοποιείται φρέσκο νερό, γιατί η αλλαγή του pH μπορεί να απελευθερώσει επιπλέον δηλητήριο. Για τον ίδιο λόγο θα πρέπει να αποφεύγεται ο κνησμός του τραύματος, η χρήση οινοπνεύματος, αμμωνίας και παρόμοιων ουσιών. Ένα ζεστό μπάνιο μπορεί επίσης να βοηθήσει, με εξαίρεση την περίπτωση υποθερμίας.
Η αφαίρεση των πλοκάμων μπορεί να γίνει με το χέρι, με τη χρήση ειδικών γαντιών. Έπειτα από την αφαίρεση μεγάλων κομματιών από μέδουσες, στο τραύμα μπορεί να μπει αφρός ξυρίσματος και με
την άκρη ενός μαχαιριού, με ένα ξυράφι ή με πιστωτική κάρτα να αφαιρεθούν όλα τα εναπομείναντα κνιδοκύτταρα. Εκτός από τη χορήγηση πρώτων βοηθειών, για να μειωθεί ο κνησμός, μπορούν να χορηγηθούν αντιισταμινικές ουσίες στον ασθενή. Οδοντόκρεμα με σόδα και πάγος εναλλακτικά μπορούν επίσης να δοθούν στο θύμα για την απομάκρυνση του δηλητηρίου.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

LAKE VOLVI - ΛΙΜΝΗ ΒΟΛΒΗ

Λίμνη Βόλβη
Η λίμνη Βόλβη βρίσκεται στον νομό Θεσσαλονίκης, στην λεκάνη της Μυγδονίας, στην επαρχία Λαγκαδά. Βρίσκεται ανατολικά από την Λίμνη Κορώνεια και από την βόρεια πλευρά της περνάει η Εγνατία οδός. Στα ανατολικά της βρίσκονται τα στενά της Ρεντίνας ή αλλιώς Μακεδονικά Τέμπη.
Εκατομμύρια χρόνια πριν, η Λίμνη Βόλβη μαζί μ
ε την Λίμνη Κορώνεια και όλη τη λεκάνη της Μυγδονίας, αποτελούσαν μία μεγάλη λίμνη. Οι γειτονικές αυτές λίμνες είναι ότι απέμεινε από τότε.
Η Βόλβη είναι η δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας με έκταση περίπου 68 km² και μέγιστο βάθος 20 μέτρα.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΟΣΚΑΡ ΑΛΒΑΡΕΖ

Όσκαρ Αλβαρέζ
Ο Όσκαρ Μαρτσελίνο Αλβαρέζ είναι πρώην ποδοσφαιριστής. Γεννήθηκε στην Αργεντινή στις 25 Απριλίου 1948. Αγωνιζόταν στην επίθεση.
Την περίοδο 1968-69 αγωνίστηκε στην Μπάνφιλντ της Αργεντινής όπου σημείωσε 2 γκολ σε 16 παιγνίδια. Την επόμενη χρονιά αγωνίστηκε στους Νιούελς Ολντ Μπόυς του Ροζάριο και την πρώτη του χρονιά έπαιξε σε 6 παιγνίδια και σημείωσε 1 γκολ.
Το 1972 ο Πορτογάλος προπονητής του ΠΑΣ Γιάννινα Γκομέζ Ντε
Φαρία έφερε από την Αργεντινή στην ομάδα τους Εντουάρντο Ριγκάνι (Κοντογεωργάκης), Αλφρέντο Γκλάσμαν (Γκλασμάνης), Χοσέ Πάστερνακ (Παστερνάκης), Εντουάρντο Λίσα, Χουάν Μοντέζ και Οσκαρ Αλβαρέζ. Αυτοί οι ποδοσφαιριστές δημιούργησαν το θρύλο του Άγιαξ της Ηπείρου. Με τον ΠΑΣ Γιάννινα ο Αλβαρέζ σκόραρε 55 γκολ σε δυο περιόδους στην Β΄ Εθνική και άλλα 22 τις επόμενες δυο χρονιές στην Α΄ Εθνική, έτσι έγινε ο 2ος σκόρερ στην ιστορία του ΠΑΣ Γιάννινα με 77 γκολ.
Το 1976 ο Όσκαρ Αλβαρέζ μεταγράφηκε στον Παναθηναϊκό, αγωνίστηκε εκεί μέχρι το 1980 ενισχύοντας την επιθετική γραμμή. Την πρώτη του σεζόν 1976-1977 σε 32 αγώνες πρωταθλήματος πέτυχε 19 γκολ κατακτώντας το νταμπλ. Τα 57 γκολ που έχει πετύχει συνολικά με τη φανέλα του Παναθηναϊκού τον
κατατάσουν στην 9η θέση των σκόρερ της ομάδος.
Την περίοδο 1980-81 αγωνίστηκε στον Ατρόμητο όπου και τελείωσε την καριέρα του.
Στο ελληνικό πρωτάθλημα συμμετείχε σε 115 αγώνες και στο κύπελλο σε 12. Στα επτά χρόνια που αγωνίσθηκε στην Α΄ Εθνική, πέτυχε 80 τέρματα και είναι 4ος στην λίστα με τους μεγαλύτερους ξένους σκόρερ. Για να αγωνιστεί στην Ελλάδα είχε αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

SIRIUS - ΣΕΙΡΙΟΣ

Σείριος
Ο Σείριος (α CMa / α Μεγάλου Κυνός / α Canis Majoris) είναι το
λαμπρότερο αστέρι στον νυχτερινό ουρανό με φαινόμενο μέγεθος −1,46. Βρίσκεται στον αστερισμό του Μεγάλου Κυνός. Το όνομά του προέρχεται από το ελληνικό "σείριος" που σημαίνει "φωτεινός".
Βρίσκεται 8,57 έτη φωτός από την Γη και είναι ένα από τα κοντινότερα αστέρια.
Ο Σείριος είναι ορατός από σχεδόν όλη την Γη τους χειρμερινούς μήνες (για το Βόρειο ημισφαίριο, εκτός αν ο παρατηρητής βορειότερα από τις 73 μοίρες. Μαζί με τον Πρόκυνα και τον Μπετελγκέζ σχηματίζουν ένα φωτινό τρίγωνο που έχει την ανεπίσημη ονομασία «Χειμερινό τρίγωνο»
Ιστορία
Ο Σείριος και ο συνοδός του Σείριος Β (το μικρό φωτεινο σημάδι κάτω από κέντρο, δεξιά) όπως φωτογραφήθηκαν από το Hubble το 2003
Το 1844 ο Γερμανός μαθηματικός και αστρονόμος Φρίντριχ Μπέσελ (Friedrich Wilhelm Bessel) πρότεινε πως ο Σείριος αποτελεί στην πραγματικότητα ένα «διπλό αστέρα». Πράγματι, το 1862 ο αστρονόμος Άλβαν Κλαρκ (Alvan Graham Clark) ανακάλυψε ένα δεύτερο αστέρα, ο οποίος αναφέρεται ως Σείριος B. Ο αστέρας που είναι ορατός από τη Γη αποκαλείται συχνά και Σείριος A. Τα δύο αστέρια βρίσκονται σε τροχιά μεταξύ τους, με περίοδο περίπου 50 έτη και σε μέση απόσταση 20 AU (αστρονομικές μονάδες).
Ο Σείριος Β ήταν ο πρώτος λευκός νάνος που ανακαλύφθηκε, το 1915. Το γεγονός αυτό σήμαινε παράληλα πως ο αστέρας αυτός ήταν μεγαλύτερης μάζας από το Σείριο Α, καθώς εξελίχθηκε νωρίτερα πέρα από την κύρια ακολουθία.
Η διάμετρος του Σείριου μετρήθηκε για πρώτη φορά το 1956 από τον Robert Hanbury Brown σε 3,36 ηλιακές ακτίνες.

ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

KIRIBATI - ΚΙΡΙΜΠΑΤΙ

Κιριμπάτι
Το Κιριμπάτι kirr-i-bas, στην γκιλμπερτιανή γλώσσα, επίσημα Δημοκρατία του Κιριμπάτι, είναι μια νησιωτική χώρα που συμπεριλαμβάνει 33 νησιά και ανήκει στην Ωκεανία. Πρωτεύουσα είναι η ατόλη Ταράουα πάνω στην οποία βρίσκεται η πόλη Μπαϊρίτι. Το όνομα Kiribati είναι η τοπική προφορά του "Gilberts", που προέρχεται από το κύριο σύμπλεγμα νήσων στη χώρα, τα Νησιά Γκίλμπερτ , όπως επίσης και το πρώην αποικιακό όνομα, Νήσοι Γκίλμπερτ και Έλλις.
Οι πρώτοι κάτοικοι των νησιών ήταν οι Μικρονήσιοι. Τα νησιά ανακαλύφθηκαν το 1765 από τον Άγγλο θαλασσοπόρο Τζον Μπάιρον ενώ από το 1892 έγιναν βρετανικό προτεκτοράτο. Κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο τα νησιά κατελήφθησαν από τους Ιάπωνες και απελευθερώθηκαν το 1943 από τους Συμμάχους μετά τη μάχη της Ταράουας. Το Κιριμπάτι απέκτησε την ανεξαρτησία του στις 12 Ιουλίου του 1979.

Με βάση τον επανασχεδιασμό της Διεθνούς Γραμμής Ημερομηνίας, το 1995 , το Κιριμπάτι είναι η πιο ανατολική χώρα στον κόσμο και ήταν το πρώτο κράτος που υποδέχθηκε το έτος 2000 και τη νέα χιλιετία. Το νησί Καρολίνα, όχι συμπτωματικά, μετονομάστηκε σε Νήσος της Χιλιετίας (Millennium Island).
Προϊστορία
Η περιοχή του Κιριμπάτι κατοικούνταν από Μικρονήσιους, οι οποίοι μιλούσαν τις γλώσσες της Ωκεανίας από το 3.000 π.Χ. και το 1300 μ.Χ.Η περιοχή δεν ήταν απομονωμένη, καθώς επιδρομείς από την Τόνγκα και τα Φίτζι εισήγαγαν τα πολυνησιακά και έπειτα τα μελανησιακά πολιτιστικά στοιχεία, αντίστοιχα. Ωστόσο, οι πολιτιστικές διαφορές αμαυρώθηκαν από τους μικτούς γάμους και οδήγησαν σε πολιτισμική ομοιογένεια
.
Αποικιακή περίοδος
Τα νησιά αντίκρισαν για πρώτη φορά βρετανικά και αμερικανικά πλοία στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα. Ο Τζον Μπάιρον αφίχθηκε στο νησί Νουκουνάου το 1765. Η κύρια συστάδα νησιών ονομάστηκε Νησιά Γκίλμπερτ το 1820 από το Ρώσο ναύαρχο Άνταμ φον Κρούζενστερν και το Γάλλο πλοίαρχοι Λουί Ντιπερέ. Το όνομα οφείλεται στον πλοίαρχο Τόμας Γκίλμπερτ, ο οποίος διέσχισε το αρχιπέλαγος το 1788.
Οι πρώτοι Βρετανοί έποικοι έφτασαν το 1837. Το 1892 τα Γκίλμπερτ συμφώνησαν να κηρυχθούν προτεκτοράτο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, μαζί με τα γειτονικά Νησιά Έλλις. Αποτέλεσαν μαζί τη βρετανική αποικία των νησιών Γκίλμπερτ και Έλλις, το 1916. Το Κιριτιμάτι έγινε τμήμα της
αποικίας το 1919 και τα Νησιά του Φοίνικα προστέθηκαν το 1937.
Η ατόλη Ταράουα και άλλες στο σύμπλεγμα Γκίλμπερτ καταλήφθηκαν από την Ιαπωνία την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Η Ταράουα αποτέλεσε θέατρο μιας από τις φονικότερες μάχες στην ιστορία του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ. Το Νοέμβριο του 1943 αποβιβάστηκαν στην Ταράουα Αμερικανοί πεζοναύτες, Η μάχη της Ταράουα έλαβε χώρα στην Μπέτιο (πρώην πρωτεύουσα) στην ατόλη Ταράουα.
Μερικά από τα νησιά του Κιριμπάτι, ιδιαίτερα αυτά στα απομονωμένα Νησιά Γραμμής του Ισημερινού, χρησιμοποιούνταν πρώτα από τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία για πυρηνικές δοκιμές, τη δεκαετία του ‘ 60.
Γεωγραφία
Το Κιριμπάτι έχει έκταση 811km² και χωρίζεται σε 2 διοικητικές περιφέρειες. Στα νησιά Γκίλμπερτ και στα νησιά της Γραμμής Ισημερινού και νησιά του Φοίνικα. Το Κιριτιμάτι (388 τετραγωνικά χιλιόμετρα) είναι το μεγαλύτερο νησί του κράτους, καθώς και η μεγαλύτερη ατόλη του
Ειρηνικού.
Το κλίμα της χώρας είναι τροπικό θαλάσσιο και η θερμοκρασία είναι γύρω στους 26 βαθμούς Κελσίου κατά μέσο όρο. Οι βροχοπτώσεις κυμαίνονται από 1000-3.000 χιλιοστά. Σχεδόν όλα τα νησιά της χώρας είναι κοραλλιογενείς νησίδες (ατόλες) και βρίσκονται στη ζώνη του Ισημερινού. Περικλείουν μία λιμνοθάλασσα και το ύψος τους κατά μέσο όρο είναι 4 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Για το λόγο αυτό η χώρα διατρέχει μεγάλο κίνδυνο από τις κλιματικές αλλαγές και κυρίως το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Σε έκθεση του ΟΗΕ (1989) το κράτος αναφέρθηκε μεταξύ αυτών που απειλούνται με εξαφάνιση τον 21ο αιώνα, εξαιτίας του φαινομένου της ανόδου της στάθμης των υδάτων, λόγω της αυξημένης θερμοκρασίας. Σύμφωνα με το Περιφερειακό Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του Νοτίου Ειρινικού, δύο μικρά ακατοίκητα νησιά του Κιριμπάτι Τεμπούα Ταράουα και Αμπανουέα, εξαφανίστηκαν κάτω από το νερό το 1999. Η Διακυβερνητική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τις Κλιματικ
ές Αλλαγές προβλέπει ότι η στάθμη της θάλασσας θα ανυψωθεί κατά περίπου μισό μέτρο ως το έτος 2100 εξαιτίας της αύξησης θερμοκρασίας και περαιτέρω άνοδος θα ήταν αναπόφευκτη.
Παρά την αεροπορική σύνδεση της χώρας, με το Ναούρου και τα Φίτζι, οι περισσότερες ατόλες είναι απομονωμένες. Έτσι, η περιήγηση στα νησιά γίνεται με παραδοσιακά μικρονησιακά πλοία, κάνοντας τον περίπλου των λιμνοθαλασσών, που βρίσκονται στις ατόλες.
Πληθυσμός
Η χώρα έχει πληθυσμό 103.092 και η πλειοψηφία των κατοίκων είναι μικρονησιακής καταγωγής. Η μεγαλύτερη πόλη του κράτους είναι το
Μπαϊρίκι με 36.717 κατοίκους (το 2000).
Οι αυτόχθονες κάτοικοι της χώρας ονομάζονται I-Kiribati. Η λέξη Kiribati είναι η τοπική γραφή του Gilbert και η αρχική ονομασία (όταν ήταν αποικία) ήταν Νήσοι Γκίλμπερτ. Η μετονομασία σε Κιριμπάτι συντελέστηκε μετά την ανεξαρτησία, το 1979.
Οι I-Kiribati είναι
Μικρονήσιοι
σχεδόν κατά 99%. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι χιλιάδες χρόνια πριν κατώκησαν στα νησιά οι Αυστραλομαλαισιανοί. Γύρω στο 14ο αιώνα, πληθυσμοί από τα νησιά Φίτζι και την Τόνγκα εισέβαλαν στο σημερινό Κιριμπάτι και αναμείχθηκαν με τους Μικρονήσιους. Με βάση στοιχεία του 2000, ο σημερινός πληθυσμός, εκτός από Μικρονήσιους, περιλαμβάνει σε μικρότερο ποσοστό, Πολυνήσιους και άλλες εθνότητες.
Γλώσσα
Οι κάτοικοι ομιλούν τη διάλεκτο "γκιλμπερτέζικα" (κιριμπάτι). Τα αγγλικά είναι επίσημη γλώσσα, ωστόσο σπάνια χρησιμοποιούνται σε περιοχές εκτός της Ταράουας. Οι παλαιότερες γενιές των I-Kiribati τείνουν να χρησιμοποιούν πιο σύνθετες μορφές της διαλέκτου των νησιών Γκίλμπερτ.
Θρησκεία
Αναφορικά με το θρήσκευμα, οι περισσότεροι κάτοικοι είναι Χριστιανοί. Οι εν λόγω θρησκεία εισήχθη από τους ιεραποστόλους το 19ο αιώνα. Οι περισσότεροι από τους κατοίκους είναι Ρωμαιοκαθολικοί, ενώ υπάρχουν και Προτεστάντες, όπως επίσης και Ευαγγελικοί, μερικοί Μουσουλμάνοι και Αντβεντιστές , Μάρτυρες του Ιεχωβά, Μπαχάι και οπαδοί άλλων θρησκευμάτων.
Εκπαίδευση
Για να έχουν περισσότερες ευκαιρίες οι κάτοικοι του νησιού, η κυβέρνηση δίνει προτεραιότητα στην παιδεία. Η στοιχειώδης εκπαίδευση είναι δωρεάν και υποχρεωτική για τα πρώτα έξι χρόνια. Σήμερα επεκτείνεται στα 9 χρόνια. Η ανώτερη εκπαίδευση επεκτείνεται. Οι φοιτητές μπορούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους σε άλλες χώρες, όπως τα Φίτζι. Επίσης, για την ολοκλήρωση των ιατρικών σπουδών, πολλοί πηγαίνουν στην Κούβα.
Οικονομία
Ελάχιστοι είναι οι φυσικοί πόροι που διαθέτει η χώρα. Τα εμπορικά εκμεταλλεύσιμα αποθέματα φωσφάτων εξαφανίστηκαν κατά την περίοδο της ανεξαρτησίας. Σήμερα παράγονται
κόπρα και αλιεύματα. Το ένα πέμπτο του ΑΕΠ προέρχεται από τον τουρισμό.
Το Κιριμπάτι έχει εμπορικούς εταίρους την Αυστραλία, τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, την Ιαπωνία , το Ηνωμένο Βασίλειο, το Χονγκ Κονγκ και τη Γερμανία. Η Ιαπωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο αποτελούν τους
μεγαλύτερους παρόχους εξωτερικής βοήθειας.
Νόμισμα έχει το Δολάριο Αυστραλίας. Το 2004 το μέσο κατά κεφαλήν ΑΕΠ ήταν 2.700 δολάρια.
Η ενέργεια προέρχεται αποκλειστικά από εισαγόμενους υδρογονάνθρακες. Το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων δεν ολοκληρώθηκε και η χώρα σήμερα αποτελεί ένα από τα φτωχότερα κράτη στον κόσμο.
Μεταφορές
Οι περιορισμένες συγκοινωνίες έχουν αποτέλεσμα να δυσχεραίνονται οι προσπάθειες για οικονομική ανάπτυξη. Το 1999 το οδικό δίκτυο κάλυπτε μόλις 670 χιλιόμετρα. Οι συγκοινωνίες με άλλες χώρες διεξάγονται από θαλάσσης και από αέρος μέσω των Νησιών Φίτζι. Στη χώρα δεν υπάρχει σιδηροδρομικό δίκτυο. Στην Ταράουα βρίσκεται το σημαντικότερο αεροδρόμιο, ενώ σε 4 από τις ατόλες υπάρχουν λιμάνια.
Πολιτισμός
Το νησί πιο πολύ φημίζεται για τις φυσικές ομορφιές του παρά για τα μνημεία του. Η τοπική κουλτούρα μπόρεσε να διατηρηθεί σχεδόν αναλλοίωτη στα νησιά, εξαιτίας κυρίως της σχετικά καθυστερημένης έλευσης των Ευρωπαίων στη χώρα. Τραγούδια (te anene) και πάνω από όλα χοροί (te mwaie) έχουν την τιμητική τους στο νησί.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

''Η ΚΥΡΙΑ ΜΑΣ'': ΠΑΛΙΑ ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ


''Η κυρία μας''
Κοινωνική σειρά 13 επεισοδίων διάρκειας 30 λεπτών

Πρεμιέρα στην ΕΤ1 το Σάββατο 3 Οκτωβρίου 1987
Σενάριο
και σκηνοθεσία του Ερρίκου Θαλασσινού
Ηθοποιοί Κατερίνα Γιουλάκη (Αντιγόνη), Αθηνόδωρος Προύσαλης, Σπύρος Μισθός, Θανάσης Παπαδόπουλος, Γιούλη Σταμουλάκη, Νίκος Κούρος
…Η Αντιγόνη είναι μια χήρα καθηγήτρια
φιλολογίας με δυο παιδιά. Στο σχολείο είναι αυστηρή αλλά αγαπά τη δουλειά της και έχει κατανόηση για τα προβλήματα των μαθητών της. Στην οικογενειακή της όμως ζωή, φορτώνεται και τα προβλήματα των γονιών και των αδελφών της, με αποτέλεσμα να πνίγεται από το άγχος αλλά και τη μοναξιά. Κι όταν κάποτε αποφασίζει να δεχτεί τη πρόταση γάμου του γυμνασιάρχη του σχολείου και είναι έτοιμη να ξαναφτιάξει τη ζωή ης, αντιμετωπίζει τις αντιρρήσεις όλων των υπολοίπων που αντιδρούν βλέποντας πως με αυτό το γάμο, θα χαθεί το δικό τους ''βόλεμα''. Αλλά τότε έρχεται επιτέλους η στιγμή για τη δική της επανάσταση….
ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΕΙΡΩΝ 1967-1998
VIDEO ΑΠΟ tsalk

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008

''Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΤΙΜΟΘΕΟΥ ΚΩΝΣΤΑ'': ΠΑΛΙΑ ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ



Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα
Διασκευή της νουβέλας του Γ. Μαρή
Αστυνομική σειρά μυστηρίου 21 επεισοδίων διάρκειας 45 λεπτών
Πρεμιέρα στην ΕΤ-2 τη Κυριακή 19 Απριλίου 1987
Παραγωγή του Ανδρέα Λάππα Σενάριο του Βασίλη Μανουσάκη
Σκηνοθεσία του Ερρίκου Ανδρέου
Ηθοποιοί Βύρων Πάλλης (Κώνστας), Μιμή Ντενίση (Μάγδα), Τάκης Χρυσικάκος (Νικόδημος), Νίκος Γαλανός (Δημήτρης Απέργης), Σταύρος Ξενίδης (αστυνόμος Μπέκας), Τρύφων Καρατζάς (δικηγόρος), Βιβέτα Τσιούνη, Ρίκα
Διαλυνά, Χρήστος Ζορμπάς
…Ο Νικόδημος, μοναδικός ανιψιός και κληρονόμος του πάμπλουτου Τιμόθεου Κώνστα, έρχεται από το εξωτερικό στην Αθήνα για να διερευνήσει τις μυστηριώδεις συνθήκες θανάτου του θείου του. Ερευνώντας την υπόθεση με τη βοήθεια και τη συμπαράσταση του αστυνόμου Μπέκα, ερωτεύεται τη
γυναίκα του θείου του, την όμορφη και μυστηριώδη Μάγδα. Ανακαλύπτει πως ο Τιμόθεος Κώνστας, είχε βρώμικο παρελθόν στα χρόνια της Κατοχής, αφού ήταν συνεργάτης του διαβόητου «Μαύρου αγγέλου» ενός ναζιστή εγκληματία πολέμου. Οι έρευνες προχωρούν και σιγά-σιγά ολοκληρώνονται τα κομμάτια του παζλ. Ο «Μαύρος άγγελος» είχε κρύψει ένα μεγάλο θησαυρό που προήλθε από την αρπαγή περιουσιακών στοιχείων των εβραίων της Θεσσαλονίκης, σε κάποιο ελληνικό νησί. Είχε μοιραστεί το μυστικό, με τρεις συνεργάτες του, ο πρώτος εκ των οποίων ήξερε το όνομά του νησιού, ο δεύτερος το ακριβές σημείο κι ο τρίτος το βάθος της κρύπτης. Η συμμορία των πρώην ναζί, είχε ένα πρώτο ραντεβού γνωριμίας στα Μετέωρα και ο Τιμόθεος σκοτώθηκε από τους πρώην συνεργάτες του, επειδή ήθελε να αποχωρήσει από τη δουλειά, ενώ οι υπόλοιποι αλληλοεξοντώθηκαν. Όταν ανασύρθηκε επιτέλους από το λιμενικό το κιβώτιο με τον υποτιθέμενο θησαυρό, ήταν άδειο. Κάποιος είχε προηγηθεί των ναζιστών ή τους είχε προδώσει. Τελικά ο Νικόδημος παντρεύεται τη Μάγδα και πηγαίνουν μαζί στο Παρίσι…
Θρίλερ μυστηρόυ με μια απροσδόκητη νουαρ ατμόσφαιρα. Η στυλιστική σκηνοθεσία του Ερρίκου Ανδρέου, αναδεικνύει το μυστήριο των χαρακτήρων του βιβλίου, ενώ ν Μιμή Ντενίση πλάθει έναν γεμάτο πάθος και μυστήριο τύπο «μοιραίας γυναίκας», που αποτελεί τον πιο επιτυχημένο ρόλο της, στην ελληνική τηλεόραση.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΕΙΡΩΝ 1967-1998 V
IDEO ΑΠΟ Beetlejuice1983

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

''ΟΙ ΑΠΟΜΑΧΟΙ'': ΠΑΛΙΑ ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ

Οι απόμαχοι
Κοινωνική σειρά 8 επεισοδίων διάρκειας 30 λεπτών
Πρεμιέρα στην ΕΡΤ στις 18 Σεπτεμβρίου 1982
Σενάριο του Λάκη Λαζόπουλου και του Παντελή Βούλγαρη
Σκηνοθεσία του Παντελή Βούλγαρη
Ηθοποιοί Σταύρος Παράβας (Σταύρος), Δέσπω Διαμαντίδου, Αλέκα Παϊζη, Ζορζ Σαρρά, Ντόρα Βολανάκη, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Νίκος Παπαχρήστος
…Η εξέγερση των τροφίμων ενός γηροκομείου ενάντια στη καταπιεστική διεύθυνση. Η καθημερινή ζωή των απομάχων της ζωής στον οίκο ευγηρίας «Ζεστά φωλιά» ο οποίος διευθύνεται υποδειγματικά από τον Σταύρο, διαταράσσεται όταν η ιδιοκτήτρια εταιρία, απολύσει τον ευσυνείδητο και ανθρωπιστή υπάλληλο. Οι τρόφιμοι με επικεφαλής έναν απόμαχο στρατιωτικό, θα αντιδράσουν δυναμικά σε αυτήν την απόφαση και αφού καταλάβουν το γηροκομείο, θα αξιώσουν και θα επιτύχουν την επαναπρόσληψή του…
Η πρώτη τηλεοπτική εμφάνιση του σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη, αλλά και του Λάκη Λαζόπουλου ως σεναριογράφου.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΕΙΡΩΝ 1967-1998

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

''Η ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΟΧΘΗ'': ΠΑΛΙΟ ΣΙΡΙΑΛ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ

Η απέναντι όχθη
Κοινωνικό σίριαλ 12 επεισοδίων διάρκειας 45 λεπτών
Πρεμιέρα στην ΕΡΤ1τη Τετάρτη 16 Μαρτίου 1983
Παραγωγή και σκηνοθεσία του Οδυσσέα Κωστελέτου
Σενάριο του Μανώλη Κορρέ
Ηθοποιοί Όλγα Πολίτου (Μυρτώ), Νικήτας Τσακίρογλου (Ρένος), Λίλα Καφαντάρη (Σόνια), Γωγώ Κώνστα (Εύα), Μαρία Μαρμαρινού (Νόρα), Βασίλης Πλατάκης (Μιχάλης), Κάκια Παναγιώτου (Όλγα), Γιώργος Τσιτσόπουλος (Παύλος), Χρύσα Παπαϊωάννου (Μαρία), Τόνια Σταυροπούλου
…Οι παράλληλες σχέσεις και συγκρούσεις ενός αστικού ερωτικού τριγώνου που αποτελείται από το σύζυγο(Ρένο), τη σύζυγο(Μυρτώ) και την ερωμένη(Σόνια). Ο Ρένος δημιουργώντας ερωτική σχέση με τη νέα κι όμορφη Σόνια, της υπόσχεται πως θα χωρίσει χωρίς όμως να το εννοεί. Όταν η σύζυγός του Μυρτώ, μαθαίνει την αλήθεια, ο γάμος τους περνάει μια μεγάλη κρίση και βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής. Η Σόνια καταλαβαίνει πως ο Ρένος εξακολουθεί να αγαπά τη γυναίκα του και προκειμένου να διευκολύνει τις αποφάσεις του, τον εγκαταλείπει και φεύγει ακολουθώντας στην περιπλάνησή του ένα αγόρι με μοτοσικλέτα. Λίγο αργότερα θα σκοτωθεί σε ατύχημα, ενώ οι ρωγμές που άφησε η σχέση της με τον Ρένο στη συζυγική του ζωή, εξακολουθούν να είναι βαθιές και να φαίνονται αξεπέραστες.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΕΙΡΩΝ 1967-1998