Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

MIGUEL DE CERVANTES - MIGKEL NTE UERBANTES SAABEDRA

Μιγκέλ ντε Θερβάντες Σααβέδρα
Don Miquel de Cervantes Saaverda 929 Σεπτεμβρίου 1547 - 23 Απριλίου 1616)
Γόνος ξεπεσμένων ευγενών, τέταρτος από τα επτά παιδιά ενός χειρουργού, πρακτικού γιατρού, του φτωχού Ροντρίγκο ντε Θερβάντες και της Λεονόρ ντε Κορτίνας, ο μεγαλύτερος Iσπανός συγγραφέας γεννήθηκε στο Αλκαλά ντε Ενάρες, μια πόλη πολύ κοντά στη Μαδρίτη, το 1547. Καθώς υποχρεωτικά περιπλανώμενη η οικογενειακή ζωή του, στην παιδική και εφηβική ηλικία του ο Θερβάντες έζησε ανάμεσα στο Βαγιαδολίδ, τη Σαλαμάνκα, τη Σεβίλλη και, τέλος, τη Μαδρίτη, όπου και φοίτησε κοντά στον διανοούμενο ιερωμένο Χουάν Λόπεθ ντε Χόγιος. Αυτός, διακρίνοντας το ανήσυχο, χάρη και στις περιπλανήσεις, πνεύμα του νεαρού Μιγκέλ και την κλίση του στα γράμματα, συμπεριέλαβε σε μια ποιητική συλλογή των μαθητών του, το 1568, και κάποια πρωτόλεια «πετραρχικά» σονέτα «του αγαπητού και εκλεκτού μαθητού του».
Δέκα χρόνια αργότερα, ο πολλά υποσχόμενος νέος άφηνε τα γράμματα και εγκατέλειπε άρον άρον τη χώρα του για να αποφύγει δεκαετή κάθειρξη, ως ένοχος για τον ακρωτηριασμό, σε μονομαχία, του δεξιού χεριού κάποιου Αντόνιο ντε Σεγούρα. Eτσι, βρέθηκε στην Ιταλία ως «επαγγελματίας» στρατιώτης πλέον, και ως υπαξιωματικός στο πολεμικό πλοίο «Μαρκέσα» πήρε μέρος στη Ναυμαχία της Ναυπάκτου, όπου και, πολεμώντας γενναία, υπέστη πολλαπλά τραύματα και ακρωτηριάστηκε στο αριστερό χέρι.
Το 1572 βρέθηκε στην πολιορκία της Κέρκυρας, πολέμησε τους Τούρκους στο Ναυαρίνο, και το 1573 πήρε μέρος στην εκστρατεία της Τύνιδας. Από κει, και ενώ επέστρεφε στην Ισπανία από την Ιταλία με τη γαλέρα «Ελ Σολ» (Hλιος), βρέθηκε αιχμάλωτος Tούρκων πειρατών και, μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Ροντρίγκο, πουλήθηκαν σκλάβοι στο Αλγέρι σε κάποιον Αλή, που μπορεί και να 'ταν Eλληνας εξωμότης. Ο πατέρας τους κατάφερε να εξαγοράσει την ποινή μόνο του μεγαλύτερου γιου του και ο Μιγκέλ, ώσπου να απελευθερωθεί, μετά πέντε χρόνια,. ..είχε εξειδικευτεί στις αποτυχημένες αποδράσεις. Γυρίζοντας μετά στην Ισπανία, μπήκε στην
υπηρεσία του Φίλιππου Β΄ ως φοροεισπράκτορας… υπέρ ενισχύσεως της Aυλής και της «Aνίκητης Aρμάδας της». Και αφού προηγουμένως είχε μάταια προσπαθήσει να φύγει για τον Νέο Κόσμο και αφού απέτυχε να γράψει επί παραγγελία θεατρικά αριστουργήματα, έκλεισε και ως εργένης. Στα 1584, ερωτοχτυπημένος με την Καταλίνα Σαλαζάρυ Παλάθιος, την παντρεύτηκε στην εκκλησία και… στη λογοτεχνία. Το ίδιο έτος τελείωσε το έργο Γαλάτεια, εμπνευσμένο εξαιρετικά από τη γυναίκα του. Yστερα, ως φοροεισπράκτορας είχε και τα τυχερά του: το 1602 τον έκλεισαν στη φυλακή της Σεβίλλης για αδιευκρίνιστες παρατυπίες, αλλά εκεί, εικάζεται, εμπνεύστηκε τον Χαρισματικό ιδαλγό Δον Κιχώτη από τη Μάντσα (1605), που τον ανέβασε αμέσως σε δυσθεώρητα ύψη.
Οι… επίγειοι αντίζηλοι, σπουδαίοι, ομότεχνοι, δεν χώνεψαν ποτέ αυτόν τον «κουλοχέρη» που, καθώς τον γλωσσόφαγαν, ξαναβρέθηκε και πάλι, οικογενειακώς μάλιστα, στη φυλακή ως
ύποπτος για τον θάνατο κάποιου ευπατρίδη. Βγήκε και, στη Μαδρίτη πια, όσο λιγόστευε η ζωή του, τόσο αυξανόταν το έργο του. Και έγραψε, χωρίς… κομπιούτερ, έναν απίστευτο αριθμό Υποδειγματικών διηγημάτων, Ταξιδίων στον Παρνασσό, Ιντερμέδιων, κ.λπ. Και φυσικά, υποχρεωτικά, το δεύτερο μέρος του Δον Κιχώτη (1615), καθώς του είχε σφετεριστεί την έμπνευση ένας άλλος ταλαντούχος, ο Αλόνσο Φερνάντεθ ντε Αβελιανέδα, που είχε δημοσιεύσει το 1614 τη δικιά του δονκιχωτική εκδοχή. Yστερα, ο Θερβάντες πέθανε ήσυχα στο κρεβάτι του, το 1616, και πέρασε στην αθανασία.
ΑΠΟ ΤΟ http://www.kathimerini.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια: