Κυριακή 21 Ιουνίου 2009

''ΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ'': ΠΑΛΙΟ ΣΙΡΙΑΛ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ

Το σφαγείο
Διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Α. Σεβαστάκη
Κοινωνικό σίριαλ εποχής 6 επεισοδίων των 55 λεπτών
Πρεμιέρα στην ΕΤ1 τη Παρασκευή 5 Αυγούστου 1988
Παραγωγή του Σούλη Αθανασίου
Μουσική του Χρήστου Λεοντή
Σενάριο του Μιχάλη Γκανά
Σκηνοθεσία του Κώστα Τσώνου
Ηθοποιοί Βαγγέλης Καζάν (δήμαρχος), Γιάννης Μόρτζος (Φωκίων), Μάριον Μπιτσιόλα (Αλκμήνη), Νίκος Παπαδόπουλος (Αλέξης), Κάκια Παναγιώτου (μητέρα), Στράτος Παχής (κηπουρός), Γιώργος Κυρίτσης (μοιραρχος), Βαλεντίνη Μουτάφη (τρελή), Δημήτρης Παπαγιάννης (καθοδηγητής του ΚΚΕ), Τατιάνα Παπαμόσχου, Βάσια Τριφύλλη.
…Ηδολοφονία της προκλητικά όμορφης Αλκμήνης, γυναίκας του δημάρχου συνταράσσει τη μικρή κοινωνία στο Καρλόβασι της Σάμου. Όλες οι υποψίες πέφτουν στον άντρα της ο οποίος ανεχόταν τις απιστίες της, την υπεράσπιση του οποίου αναλαμβάνει ο δεξιός δικηγόρος και υποψήφιος πολιτευτής Φωκίων. Επειδή το έγκλημα έγινε κατά τη διάρκεια προεκλογικής περιόδου πολλοί πιστεύουν πως έγινε για πολιτικούς λόγους, αλλά με την απροσδόκητη μαρτυρία της τρελής του χωριού, τελικά αποκαλύπτεται ως δολοφόνος ο Φωκίων. Αιτία του φόνου η ερωτική σχέση που διατηρούσε με την Αλκμήνη, η οποία απειλούσε πως θα αποκαλύψει το δεσμό τους με αποτέλεσμα τη δημιουργία σκανδάλου το οποίο θα τίναζε στον αέρα τη πολιτική του σταδιοδρομία…
Σίριαλ σε σενάριο του γνωστού ποιητή Μιχάλη Γκανά και χαμηλόφωνη σκηνοθεσία του Κώστα Τσώνου που αναπλάθει με επιτυχία το πολιτικό κλίμα και το ύφος της εποχής. Αξιοσημείωτο επίσης είναι η μελωδική παρουσία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο τραγούδι των τίτλων.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΕΙΡΩΝ 1967-1998

''ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΩΝ ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΩΝ'': ΠΑΛΙΑ ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ

Το φεγγάρι των ξενιτεμένων
Κοινωνική σειρά 6 επεισοδίων των 45 λεπτών
Πρεμιέρα στην ΕΤ-2 τη Πέμπτη 29 Ιουνίου 1989
Παραγωγή και σενάριο του Αντώνη Δωριάδη
Σκηνοθεσία του Νίκου Γιαννόπουλου (4) και του Αντώνη Δωριάδη(2)
Ηθοποιοί Δημήτρης Τζουμάκης, Έφη Μουρίκη, Γιάννης Φακής, Γιώργος Τσιδίμης
…Αυτοτελείς ιστορίες με τα όνειρα και τις ελπίδες μεταναστών που επιστρέφουν στη πατρίδα και σχεδιάζουν μια καινούργια ζωή….
ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΕΙΡΩΝ 1967-1998

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

''ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΧΡΟΝΙΑ'': ΠΑΛΙΑ ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ

Τα καλύτερά τους χρόνια
Κομεντί 13 επεισοδίων διάρκειας 30 λεπτών
Πρεμιέρα στην ΕΤ1 το Σάββατο 1 Απριλίου 1989
Παραγωγή του Γ Παναγιωτόπουλου
Σενάριο του Βασίλη Νεμέα
Σκηνοθεσία του Μανούσου Μανουσάκη
Ηθοποιοί Τάκης Σπυριδάκης (Τάκης), Ντίνος Αυγουστίδης (Γιάννης), Νίκος Αλεξίου (Ντίνος), Κώστας Τσάκωνας, Χρυσούλα Διαβάτη, Γιώργος Κυρίτσης, Μαρία Ζαφειράκη
…Τρεις τριαντάρηδες, ο οικονομολόγος και σοβαροφανής Γιάννης, ο φιλόσοφος και λάτρης της γιόγκα Ντίνος και ο ηλεκτρολόγος Τάκης, παρά το διαφορετικό τους χαρακτήρα συγκατοικούν σε ένα διαμέρισμα. Αντιμετωπίζουν από κοινού τα προβλήματα της καθημερινότητάς του, έρωτες, γλέντια και διάφορες μονομανίες, ενώ συχνάζουν σε ένα στέκι στη Πλάκα. Τελικά ο ζωγράφος Ντίνος γίνεται διάσημος, αγοράζουν ένα ιστιοφόρο και φεύγουν όλοι μαζί προς άγνωστη κατεύθυνση…
ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΕΙΡΩΝ

''Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ'': ΠΑΛΙΑ ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ

Ο δικός μας άνθρωπος
Αστυνομική σειρά 13 επεισοδίων διάρκειας 45 λεπτών
Πρεμιέρα στην ΕΡΤ1 τη Τρίτη 8 Μαΐου 1984
Παραγωγή του Λάκη Κομνηνού
Σενάριο του Γιάννη Φίλιππα
Σκηνοθεσία του Ερρίκου Ανδρέου
Ηθοποιοί Λάκης Κομνηνός (Γιάννης Γρίβας), Ελένη Ερήμου (στο διπλό ρόλο της Ελένης και της Νατάσας), Λευτέρης Βουρνάς (δικηγόρος), Ορφέας Ζάχος (σκηνοθέτης), Πωλίνα Γκιωνάκη (Μαρία), Παύλος Χαϊκάλης (Κράϊφ) …Η παρουσία μιας μυστηριώδους γυναίκας, θα ξυπνήσει το ενδιαφέρον για τη ζωή σε ένα διάσημο συγγραφέα που έχει εγκαταλείψει τη πόλη και ζει σε ένα χωριό…

ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΕΙΡΩΝ 1967-1998

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

''ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΣΠΙΤΙ'': ΠΑΛΙΑ ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ

Το χρυσό σπίτι
Κωμική σειρά 13 επεισοδίων των 45 λεπτών
Πρεμιέρα στην ΕΡΤ2 τη Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 1983
Παραγωγή του Γιώργου Λώλου
Σενάριο του Βαγγέλη Κατσάνη
Σκηνοθεσία του Άγγελου Παπαστεφάνου
Ηθοποιοί Γιώργος Πάντζας (Ντίνος), Ελένη Ζαφειρίου, Μαίρη Ραζή, Χρήστος Ζορμπάς, Φωτεινή Φιλοσόφου, Σπύρος Ολύμπιος, Δημήτρης Καλλιβωκάς
….Ο Ντίνος, ζει σ΄ ένα μεγάλο αρχοντικό κληρονομιά των γονιών του, αλλά οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει τον εξαναγκάζουν να το μετατρέψει σε πανσιόν. Επειδή οι δουλειές δεν πάνε καλά, προχωρά σε μια κομπίνα. Διαδίδει πως στο σπίτι βρίσκεται κρυμμένος από τα χρόνια της Κατοχής, ένας θησαυρός ανυπολόγιστης αξίας, με αποτέλεσμα να αρχίσουν να καταφτάνουν διάφοροι πελάτες κλείνοντας όλα τα δωμάτια. Μετά από διάφορα κωμικά επεισόδια που προκύπτουν από την αναζήτηση του υποτιθέμενου θησαυρού, ο Ντίνος, αποφασίζει να παντρευτεί τη κοπέλα που αγαπά και να δουλέψει επιτέλους σοβαρά στη ζωή του, αφήνοντας κατά μέρος τις κομπίνες…
ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΕΙΡΩΝ 1967-1998

''ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕ ΛΟΞΑ'': ΠΑΛΙΑ ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ

Χαμογελάστε λοξά
Σατιρική σειρά 13 επεισοδίων των 30 λεπτών
Πρεμιέρα στην ΕΡΤ2 τη Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 1988
Παραγωγή TARGET ΕΠΕ
Σενάριο και σκηνοθεσία του Χρήστου Αρώνη
Ηθοποιοί Κώστας Τσάκωνας, Τάσος Παλαντζίδης, Νίκος Ρεντίφης, Κων/νος Τσάκωνας, Νατάσα Καψαμπέλη.
….Εύθυμες ιστορίες και σκετσάκια που δραματοποιούν σκίτσα, ιδέες και τραγούδια του γελοιογράφου ΛΟΓΟ (Γιάννη Λογοθέτη)….
ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΕΙΡΩΝ 1967-1998

THE PALACE OF NESTOR - ΤΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΤΟΥ ΝΕΣΤΟΡΑ

Το Ανάκτορο του Νέστορα









Πρόκειται για ένα ανάκτορο που άντεξε πάνω από τρεις χιλιετίες δίνοντάς μας πολλά και σημαντικά μνημεία. Το παλάτι του Νέστορα παρέμεινε εξαιρετικά καλοδιατηρημένο διότι… καταστράφηκε από πυρκαγιά. Η φωτιά εδώ ‘έψησε’ τις κεραμικές πινακίδες που μας έδωσαν πολύτιμα στοιχεία για τη γλώσσα, τη θρησκεία, την οικονομική και κοινωνική ζωή της περιόδου.
Στον αρχαιολογικό χώρο μπορείτε να δείτε ότι το παλάτι ήταν διώροφο και περιελάμβανε ένα συγκρότημα αποθηκών, ένα συγκρότημα εργαστηρίων και ένα συγκρότημα κατοικιών. Η αίθουσα του θρόνου σώζεται ακόμα και κοσμείται από πολύχρωμες τοιχογραφίες και ζωγραφικές παραστάσεις στο δάπεδο. Εδώ βρισκόταν και η πήλινη αίθουσα προσφορών που σήμερα φυλάσσεται στο αρχαιολογικό μουσείο Αθηνών.
Πολύ κοντά στο ανάκτορο του Νέστορα βρίσκεται ο θολωτός τάφος που αποδίδεται στο Νέστορα και στο διάδοχό του Θρασυμήδη. Ο επισκέπτης του συγκεκριμένου αρχαιολογικού χώρου μπορεί να αντλήσει περισσότερες πληροφορίες και από το αρχαιολογικό Μουσείο Χώρας, στο οποίο φιλοξενούνται ευρήματα που ήρθαν στο φως από τις ανασκαφές στο συγκεκριμένο χώρο (σχεδόν 4000 αρχαιολογικά ευρήματα). Στον αριστερό βράχο κάτω από το παλαιόκαστρο βρίσκεται και η Σπηλιά του Νέστορα όπου εικάζεται πως φυλάσσονταν βό δια και άλογα από το βασίλειο του βασιλια.
ΑΠΟ ΤΟ
http://www.agrotravel.gr/

Κυριακή 14 Ιουνίου 2009

14 ΙΟΥΝΙΟΥ 1987 ΤΕΛΙΚΟΣ ΕΥΡΟΜΠΑΣΚΕΤ: ΕΛΛΑΔΑ - ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ 103-101


Ελλάς - Σοβιετική Ένωση 103-101
Τα είχα όλα μια φορά...
Σα να μη πέρασε μια μέρα...Ηταν 14 Ιουνίου 1987 όταν ο ελληνικός αθλητισμός καμάρωνε για το μεγαλύτερο επίτευγμά του. Η Εθνική ομάδα του μπάσκετ κατακτούσε το πρωτάθλημα Ευρώπης και οι έλληνες ξεχύνονταν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν την απίστευτη επιτυχία.
Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα μπήκε με δειλά βήματα, στην διοργάνωση αλλά δεν άργησε και πολύ για να...ξεψαρώσει. Την εύκολη επικράτηση επί της γειτόνισας Ρουμανίας, ακολούθησε η μεγάλη εμφάνιση και νίκη κόντρα στο μεγαθήριο, που άκουγε στο όνομα Γιουγκοσλαβία. Την φόρα της παρέας του Νίκου Γκάλη, έκοψε απότομα η Ισπανία του Σαν Επιφάνιο και η Σοβιετική Ενωση με την βοήθεια των διαιτητών. Η Εθνική Ελλάδας όμως αντεπιτέθηκε και με την νίκη της επί της Γαλλίας, πήρε την πρόκριση για τα προημιτελικά της διοργάνωσης.
Εκεί η Ιταλία αποδείχθηκε εύκολη λεία, για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, το οποίο κλήθηκε να αντιμετωπίσει στα ημιτελικά την μεγάλη των "πλάβι" σχολή. Παρά το νωθρό ξεκίνημα, η ομάδα του Κώστα Πολίτη πήρε τα πάνω της και με πρωτοστάτη τον εκπληκτικό Γκάλη, έριξε στο καναβάτσο τους γιουγκοσλάβους και πέρασε στον μεγάλο τελικό της διοργάνωσης. Ολη η Ελλάδα ζούσε σε έκσταση αλλά τα καλύτερα δεν είχαν έρθει ακόμα. Ο τελικός κόντρα στην Σοβιετική Ενωση, κράτησε όλους τους έλληνες κολλημένους στις τηλεοπτικές τους οθόνες. Οι συγκινήσεις που έκρυβε ο αγώνας ανεπανάληπτες, με αποκορύφωμα τις δύο εύστοχες βολές του Καμπούρη και το άστοχο τρίποντο του Γιοβάισα στο τέλος της παράτασης. Το ταμπλό έγραψε 103-101 και η Εθνική Ελλάδας ήταν πρωταθλήτρια Ευρώπης. Για πρώτη φορά στην ιστορία της και...μοναδική ακόμα και σήμερα...
ΑΠΟ ΤΟ http://archive.sport.gr/

VIDEO ΑΠΟ joydivis

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

''Ο ΧΑΤΖΗΜΑΝΟΥΗΛ'': ΠΑΛΙΟ ΣΙΡΙΑΛ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ



Ο Χατζημανουήλ
Διασκευή του μυθιστορήματος του Θρ. Καστανάκη
Κοινωνικό σίριαλ εποχής 13 επεισοδίων των 45 λεπτών
Πρεμιέρα στην ΕΡΤ1 τη Τρίτη 31 Ιανουαρίου 1984
Παραγωγή και σκηνοθεσία του Γιάννη Σμαραγδή
Σκηνικά του Μικέ Καραπιπέρη
Φωτογραφία του Γιώργου Αρβανίτη
Μουσική του Χριστόδουλου Χάλαρη
Σενάριο των Μιχάλη Γκανά και Γιάννη Σμαραγδή
Ηθοποιοί Γιάννης Μόρτζος (Χατζημανουήλ), Κάτια Δανδουλάκη (Τασούλα), Γιάννης Μιχαλακόπουλος (Ανδρέας Μουράτης), Βασίλης Διαμαντόπουλος (Συμεώνογλου), Δάνης Κατρανίδης (Ιμπραήμ), Βαγγέλης Καζάν (Κιόρ Αλής), Ντόρα Βολανάκη (Νενέ), Μπέτυ Βαλάση (μαντάμ Ροζέτα), Θόδωρος Έξαρχος (Μπεγιαζίτ Μπέης), Ντίνα Κώνστα (καμπουρίτσα), Σπύρος Κωνσταντόπουλος (Μισέλ), Θάλεια Καλλιγά (τυφλή), Μιχάλης Γιαννάτος (αστυνόμος), Μαρίνα Μακρή (Εριφύλη), Ζανίνο (Μουσταφά)
….Πορτρέτο ενός αριβίστα που χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για τη κοινωνική του ανέλιξη, ακόμα και τη προδοσία. Ο Χατζημανουήλ αυτοδημιούργητος ιδιοκτήτης φούρνων στη Κωνσταντινούπολη των Νεότουρκων του 1916, δυναμικός, πλούσιος, εκδικητικός, φιλήδονος και συνωμότης, ακροβατεί ανάμεσα στη παρακμασμένη κρατική εξουσία και τις προσωπικές του φιλοδοξίες. Δε διστάζει να υπηρετήσει τους Τούρκους αξιωματούχους και, τελικά να παραδώσει ακόμα και τη γυναίκα του, τη Τασούλα, στην αγκαλιά του ισχυρού του φίλου Ιμπραήμ. Με τις ενέργειές του προκαλεί επίσης το φόνο του νεαρού αδελφού της γυναίκας του, για να πετύχει τους άνομους σκοπούς του. Ακόμα και η μητέρα του τον απαρνιέται για την ένοχη ζωή του όταν εκείνος αυτοπαγιδεύεται από τις υπερβολικές του φιλοδοξίες και γίνεται πιόνι στα χέρια των Νεότουρκων. Τελικά συλλαμβάνεται στη Σμύρνη, λίγο πριν ξεσπάσουν οι σφαγές των Αρμενίων….
Διασκευή του μυθιστορήματος του Καστανάκη που απλώνεται σα μια μεγάλη κοινωνική τοιχογραφία, απεικονίζοντας τη πολυεθνική Βαβέλ που επικρατούσε στη Τουρκία των χρόνων του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η απεικόνιση των καταγωγίων και των πορνείων της Πόλης, η παρακολούθηση αδίστακτων ανθρώπων που διαπράττουν τις πιο επικίνδυνες πράξεις προκειμένου να ικανοποιήσουν το πάθος τους για πλούτο κι εξουσία, ο έρωτας στις πιο παρακμιακές μορφές του, αποτελούν το «φρέσκο» πάνω στο οποίο ζει και κινείται ο συνωμότης Χατζημανουήλ, έξοχα σκιτσαρισμένος από τον Γιάννη Μόρτζο. Πλασμένος και ζυμωμένος από τη καταπίεση αιώνων του ελληνισμού, ο αριβίστας Χατζημανουήλ, ακροβατεί επικίνδυνα έχοντας ισχυρή αυτοπεποίθηση και συναίσθηση της ανωτερότητάς του, αλλά δε μπορεί να διαβλέψει τη προετοιμασία των σφαγών του ελληνισμού του ΄22 και του τελικού ξεριζωμού του ελληνικού στοιχείου, γεγονός που το πληρώνει με την ίδια του τη ζωή. Έξοχοι χαρακτηριστικοί τύποι ακόμα της σειράς αποτελούν ο σαδιστής Κιόρ Αλής (Βαγγέλης Καζάν) κι ο πληρωμένος δολοφόνος Ανδρέας Μουράτης (Γιάννης Μιχαλακόπουλος). Μια από τις πιο φροντισμένες δουλειές της ελληνικής τηλεόρασης.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΕΙΡΩΝ 1967-1998

VIDEO ΑΠΟ fantasy20gr

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009

''ΕΝΑΣ ΦΙΛΗΣΥΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ'': ΠΑΛΙΑ ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ

Ένας φιλήσυχος άνθρωπος
Κοινωνική σατιρική σειρά 15 επεισοδίων διάρκειας 52 λεπτών
Πρεμιέρα στην ΕΤ-2 τη Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 1988
Σενάριο του
Βαγγέλη Γκούφα
Σκηνοθεσία του Κώστα Κουτσομύτη
Ηθοποιοί Θύμιος Καρακατσάνης (μάστρο Μανώλης), Γιώργ
ος Κυρίτσης, Αθηνά Μιχαλακοπούλου, Ρένα Λουϊζίδου, Σωκράτης Αλαφούζος, Έρση Μαλικένζου, Χρύσα Παπαϊωάννου
…Ένας φιλήσυχος συντηρητής επίπλων που κατοικεί σε μια μικροαστική γειτονιά, γίνεται ο ήρωας της ημέρας όταν άθελά
του αποτρέπει μια ληστεία τραπέζης. Συγκεντρώνει επάνω του τα φώτα της δημοσιότητας και σταδιακά γλιστρά προς τη «τρέλα του μεγαλείου»…

ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΕΙΡΩΝ 1967-1998

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

ALEXANDER THE GREAT - O ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ''ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ''

Σαν σήμερα στις 10 Ιουνίου 323 π.χ. πέθανε στη Βαβυλώνα ο Μέγας Αλέξανδρος σε ηλικία 33 ετών.
Για τη ζωή του και τα επιτεύγματά του, θα έχετε διαβάσει άπειρα άρθρα. Εμείς θα αναφερθούμε στους κατά φαντασίαν «απογόνους» του.
Λοιπόν το «Ουράνιο Τόξο» που εκπροσωπεί τους παραπάνω στην Ελλάδα, έλαβε στην Μακεδονία, τις παρακάτω ψήφους στις ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου:

Νομός Δράμας 35 ψήφους ποσοστό 0,06%
Νομός Καβάλας 32 ψήφους ποσοστό 0,04%
Νομός Σερρών 93 ψήφους ποσοστό 0,08%
Νομός Χαλκιδικής 48 ψήφους ποσοστό 0,08%
Νομός Κιλκίς 123 ψήφους ποσοστό 0,2%
Νομός Πέλλας 375 ψήφους ποσοστό 0,44%
Νομός Ημαθίας 131 ψήφους ποσοστό 0,17%
Νομός Πιερίας 31 ψήφους ποσοστό 0,04%
Νομός Φλώρινας 1.195 ψήφους ποσοστό 3,69% (πςςςςςςςς….παρά λίγο να βγει πρώτο κόμμα)
Νομός Κοζάνης 160 ψήφους ποσοστό 0,18%
Νομός Καστοριάς 143 ψήφους ποσοστό 0,47%
Νομός Γρεβενών 15 ψήφους ποσοστό 0,06%
Α΄ Θεσσαλονίκης 126 ψήφους ποσοστό 0,05%
Β΄ Θεσσαλονίκης 87 ψήφους ποσοστό 0,05%
Άρα στη «Μακεδονία του Αιγαίου» υπάρχει η «πολυπληθέστατη», περίφημη «Μακεδονική» μειονότητα των 2.594 ανθρώπων (με αποχή και με ανήλικους, θα φτάνουν τους 3.000) που καταπιέζονται από τους «ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ» Έλληνες που δεν τους αφήνουν να εκδηλωθούν και να αυτοπροσδιοριστούν, όσον αφορά τη ταυτότητα, τη καταγωγή και τη γλώσσα τους. Πάντως από τους 9.995.992 εγγεγραμμένους Έλληνες ψηφοφόρους, αυτό το ΤΕΡΑΣΤΙΟ ποσοστό του 0,09% (4.530 ψηφίσαντες επί 5.261.036 ), δηλαδή αυτοί οι 4.530 «φουκαράδες» οπαδοί του Σ. Αναστασιάδη (που οι 1.936 ψήφισαν το κόμμα εκτός Μακεδονίας – δηλαδή δεν άντεχαν τη καταπίεση στη πατρίδα τους και άλλαξαν Νομό ή Περιφέρεια), είναι ένας πολύ σοβαρός λόγος, ώστε η Ελλάδα να καταδικαστεί επειδή δεν τους αναγνωρίζει. Οι Η.Π.Α. πρέπει να αφυπνιστούν και να πιέσουν την χώρα μας, ώστε να τους δώσουμε και τον Λευκό Πύργο αν τον ζητήσουν….Επίσης ως αποζημίωση για τη δήμευση των περιουσιών τους και τις βόμβες NAPALM που τους "ρίξαμε'' ας τους δώσουμε και τη Θράκη, ή την Ήπειρο. Τέλος πάντων, αποδείχθηκε περίτρανα στις 7 Ιουνίου 2009, ότι πολλές εκατοντάδες χιλιάδες, είναι οι καταπιεζόμενοι ''ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ'' στη χώρα μας.

ΒΡΕ ΔΕ ΠΑΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ!!!!!!!!

Για να μη ξεχνιόμαστε, ας θυμηθούμε τι έλεγε ο πρώτος πρόεδρος των Σκοπίων, Κίρο Γκλιγκόρωφ για τον Μέγα Αλέξανδρο στις 3 Ιουνίου 1992.
Η δήλωση αφιερώνεται στους ''υπερ-πατριώτες'' που στις 7 Ιουνίου ψήφισαν τους Οικολόγους-Πράσινους, την ΟΑΚΚΕ (Ζαφειρόπουλος, Λιθοξόου και Σια), και λοιπά αυτοαποκαλούμενα ''κόμματα'', που μας λένε ότι οι κάτοικοι των Σκοπίων (Οι Σλάβοι, όχι οι Αλβανοί), είναι απόγονοι του Μέγα Αλέξανδρου κι όχι του Κρούμου.
Τα σχόλια δικά σας…..


''Η ΚΑΘΟΔΟΣ'': ΠΑΛΙΟ ΣΙΡΙΑΛ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ


Η κάθοδος
Κοινωνικό σίριαλ 13 επεισοδίων διάρκειας 45 λεπτών
Πρεμιέρα στην ΕΡΤ τη Τρίτη 4 Ιανουαρίου 1983
Παραγωγή του Σούλη Αθανασίου
Σενάριο κι σκηνοθεσία του Γιώργου Μιχαηλίδη
Ηθοποιοί Ζαχαρίας Ρόχας (Άγγελος), Πέγκυ Σταθακοπούλου (Άννα), Βύρων Πάλλης (Βαρούχας), Αγάπη Μανουρά (Ελένη), Δημήτρης Τζουμάκης (αστυνομικός), Μπέλα Μιχαηλίδου, Νίκος Γαροφάλου, Έρση Μαλικένζου
…Ο Άγγελος, ένας νέος φοιτητής της νομικής εγκαταλείπει τις σπουδές του και ζει απομονωμένος σε ένα άθλιο δωμάτιο, γεμάτος έμμονες ιδέες και επιθυμώντας να ¨καθαρίσει» τη κοινωνία από τα σάπια κύτταρα που την αποτελούν, λειτουργώντας ως «εξολοθρευτής άγγελος». Επισημαίνει ως πρώτο θύμα του έναν τοκογλύφο, ομοφυλόφιλο και έμπορο ναρκωτικών τον οποίο και δολοφονεί μαζί με τον εραστή του. Κρύβει στο σπίτι του χρήματα και τιμαλφή. Στο μεταξύ κάνει τη γνωριμία της Άννας, μιας ευαίσθητης κοπέλας που το έχει σκάσει από το σπίτι της, λόγω της βίαιης συμπεριφοράς των γονέων της και έχει μπλέξει στο δίκτυο των ναρκωτικών. Ένας αστυνομικός εντοπίζει τον Άγγελο και τίθεται στα ίχνη του προκαλώντας με τη συνεχή του παρουσία δυνατές κρίσεις συνειδήσεως και φόβου στο νεαρό φοιτητή, παίζοντας μαζί του σα τη γάτα με το ποντίκι. Το ζευγάρι πολλές φορές βυθίζεται σε παραληρηματικές κρίσεις λόγω των προβλημάτων της Άννας με τα ναρκωτικά και σπρώχνεται στην αυτοκτονία, που έρχεται σα μια λυτρωτική πράξη ευθανασίας…
Ελεύθερα εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα του Ντοστογέφσκι «Έγκλημα και τιμωρία» το σίριαλ απετέλεσε στην εποχή του ένα μίνι σκάνδαλο, λόγω των οργισμένων αντιδράσεων των αναρχικών και των ομοφυλόφιλων για το περιεχόμενό του. Η ειρωνική και σαρκαστική ματιά του Γιώργου Μιχαηλίδη πάνω στα πρόσωπα και τις πράξεις του, τονίζεται από την επιθετική σκηνοθεσία και τις βίαιες κινήσεις της μηχανής (ένα σημαντικό μέρος του σίριαλ ήταν γυρισμένο με τη μηχανή στον ώμο). Η μετάδοσή του μετά το σκάνδαλο που δημιουργήθηκε πέρασε μετά το νυχτερινό δελτίο ειδήσεων των 12 και με αλχημείες στο μοντάζ, προβλήθηκαν οκτώ επεισόδια αντί των προγραμματισμένων δεκατριών…

ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΕΙΡΩΝ 1967-1998
VIDEO ΑΠΟ tsalk

Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

''ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ'': ΠΑΛΙΑ ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ


Χαμογελάστε παρακαλώ












Σατιρική σειρά 12 επεισοδίων των 30 λεπτών
Πρεμιέρα στην ΕΡΤ1 τη Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 1983
Παραγωγή του Γιώργου Ράλλη
Σενάριο του Χρήστου Δοξαρά
Σκηνοθεσία του Πέτρου Λεωκράτη
Ηθοποιοί Κώστας Ρηγόπουλος (Μηνάς), Χριστίνα Σύλβα (Ρένα), Νίνα Παπαζαφειροπούλου (Τασία), Κλεώ Σκουλούδη (Ντόρα), Χρήστος Κάλου (Τάσος), Βαγγέλης Πρωτοπαππάς (Μήτσος), Σπύρος Καλογήρου (Νότης), Δημήτρης Χοπτήρης (Ανδρέας), Ελένη Φιλήνη (Μάγκι)
…Στη πλατεία μιας μικρής συνοικίας της Αθήνας, ανάμεσα σε διάφορα μικρομάγαζα (κουρείο, μανάβικο, κομμωτήριο κλπ) βρίσκεται και το καλλιτεχνικό φωτογραφείο του Μηνά Καλογρίδη. Αρχηγός πολυμελούς οικογένειας παλεύει ανάμεσα στα οικονομικά και οικογενειακά του προβλήματα και τις ταπεινές του φιλοδοξίες….
ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΕΙΡΩΝ 1967-1998

ΣΙΡΙΑΛ - ΣΑΠΟΥΝΟΠΕΡΕΣ - ΣΕΙΡΕΣ - ΚΩΜΙΚΑ ΣΟΟΥ - ΤΗΛΕΤΑΙΝΙΕΣ

ΣΙΡΙΑΛ
Είναι μεγάλες τηλεοπτικές παραγωγές συνεχών επεισοδίων υψηλού κοστολογίου. Περιλαμβάνουν τη δράση πολλών χαρακτήρων μέσα σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό και ιστορικό περίγυρο. Η σύνθετη και περίπλοκη αφηγηματική τους δομή, ακολουθεί τους κανόνες του μυθιστορήματος, δηλαδή η δράση παρακολουθεί όχι μόνο τις περιπέτειες αλλά και τη ψυχολογική ανέλιξη των ηρώων, αφήνει πολλές εκκρεμότητες και ολοκληρώνεται στο τελευταίο επεισόδιο. Τα σίριαλ βασίζονται σε λογοτεχνικά έργα (διασκευές) ή να είναι πρωτότυπα έργα γραμμένα ειδικά για τη τηλεόραση. Ανάλογα με το είδος της δράσης τους διακρίνονται

σε ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ όταν ο ιστορικός χωρόχρονος έχει καθοριστική σημασία των πράξεων των ηρώων,
σε ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ όταν το ερωτικό πάθος διέπει τις σχέσεις των ηρώων,
σε ΣΑΤΙΡΙΚΑ όταν μέσα από την ανατρεπτική δράση των ηρώων αποκαλύπτονται κοινωνικά «κακώς κείμενα», σε ιστορικά όταν αναπαριστούν ή αναπλάθουν ιστορικές στιγμές ή βιογραφούν γνωστές προσωπικότητες και σε ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ όταν οι ψυχολογικές συγκρούσεις των ηρώων έχουν μεγάλη σημασία για την εξέλιξη της δράσης.
ΣΑΠΟΥΝΟΠΕΡΑ
Είναι ένα νέο είδος σίριαλ που αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια. Χρησιμοποιεί τη τεχνική του κινηματογραφικού μελοδράματος, έχει δηλαδή: Σχηματικούς και μονοδιάστατους χαρακτήρες ανάμεσα στους οποίους σημαντικότεροι είναι οι γυναικείοι, πλοκή που καθορίζεται από μια σειρά συμπτώσεων και σύνηθες θέμα τους αταίριαστους έρωτες (αιμομιξίες, απιστίες κλπ των ηρώων οι οποίοι αποτελούν μέλη της ίδιας «πλούσιας» οικογένειας.
ΣΕΙΡΕΣ
Παρακολουθούν τη δράση ενός μικρού αριθμού χαρακτήρων (συνήθως ενός ή δυο) μέσα σε ένα απόλυτα συγκεκριμένο οικογενειακό, κοινωνικό ή επαγγελματικό περιβάλλον. Τα επεισόδια είναι αυτοτελή ή έχουν αφηγηματική αυτοτέλεια κι αυτό σημαίνει πως κάθε επεισόδιο ολοκληρώνεται ένα μικρό θέμα. Αντιστοιχεί στο λογοτεχνικό είδος του διηγήματος, αφού οι χαρακτήρες είναι δεδομένοι και δεν εξελίσσονται και το συμβάν (κατάσταση) ενεργοποιείται από κάποια σύγκρουση.
Οι σειρές διακρίνονται σε:
Οικογενειακές (Families)όταν οι χαρακτήρες της αποτελούν μέλη μιας οικογένειας και ο χώρος δράσης είναι η οικογενειακή εστία.
Κωμικές (Sitcom) όταν ένας ή περισσότεροι χαρακτήρες συγκρούονται στο κοινωνικό ή επαγγελματικό τους περιβάλλον με κωμικά αποτελέσματα.
Κομεντί (Comedy drama) δηλαδή κωμωδίες συναισθημάτων όταν κύριο θέμα τους είναι οι αισθηματικές συγκρούσεις και οι ερωτικοί ανταγωνισμοί των κεντρικών χαρακτήρων.
Κοινωνικές όταν παρακολουθούν τις κωμικές αλλά και τις δραματικές στιγμές της ζωής μιας μεγάλης ομάδας ατόμων που ζει σε κοινό χώρο (π.χ. μια αθηναϊκή γειτονιά).
Σατιρικές όταν η δράση των χαρακτήρων αποτελεί αφορμή για αποκάλυψη κακώς κειμένων ή παρωδεί άλλα τηλεοπτικά είδη.
Φανταστικές όταν η δράση ακολουθεί τους αφηγηματικούς κανόνες του φανταστικού κινηματογράφου.
Αστυνομικές όταν αφηγούνται αστυνομικές ιστορίες με κάποιο ενοποιητικό στοιχείο (ντετέκτιβ, αστυνομικό τμήμα) και
Δραματικές όταν η ψυχολογική εμπλοκή των χαρακτήρων στη δράση παράγει δραματικά αποτελέσματα.
Το ΚΩΜΙΚΟ ΣΟΟΥ στηρίζεται στο σολάρισμα ενός Σόου-Μαν (Χάρρυ Κλυνν, Γιάννης Ζουγανέλης, Γιώργος Μητσικώστας κλπ) κεντρικού προσώπου της εκπομπής) και περιέχει μιμήσεις, τραγούδια, παρλάτες, σκετσάκια κλπ.
Η ΤΗΛΕΤΑΙΝΙΑ είναι αυτοτελής αφήγηση που ακολουθεί την αφηγηματική δομή της κινηματογραφικής ταινίας. Παρακολουθεί την ψυχολογική πορεία ενός ήρωα μέσα σ΄ ένα κοινωνικό περιβάλλον και τις αντιδράσεις του, σ΄ ένα γεγονός. Βρίσκεται αρκετά κοντά στο λογοτεχνικό είδος της νουβέλας και παρουσιάζεται σε αυτόνομη εκπομπή ή κάτω από έναν προσχηματικό ενοποιητικό κύκλο.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΕΙΡΩΝ 1967-1998

PATRICK STEPTOE - ΠΑΤΡΙΚ ΣΤΕΠΤΟΟΥ

Πάτρικ Στέπτοου
(9 Ιουνίου 1913 - 21 Μαρτίου 1988)

Ο σερ Πάτρικ Στέπτοου γεννήθηκε στην Οξφόρδη τον Ιούνιο του 1913. Μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου ολοκλήρωσε τις ιατρικές του σπουδές και άνοιξε το δικό του ιατρείο στο Μάντσεστερ, με ειδίκευση στη γυναικολογία/μαιευτική και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα προβλήματα υπογονιμότητας. Οταν συνεργάστηκε το 1966 με τον Ρόμπερτ Εντουαρντς, οι δύο γιατροί αφιέρωσαν την επαγγελματική τους ζωή στην τελειοποίηση της διαδικασίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης, γνωστής ως in vitro fertilization (IVF). Ο Στέπτοου τελειοποίησε την τεχνική του να παίρνει ωάρια μέσα από τα ωοθυλάκια, χρησιμοποιώντας την λαπαροσκόπηση, πρωτοποριακή μέθοδο για την εποχή, που δέχτηκε μεγάλη κριτική από τους συναδέλφους του. Στο βιβλίο τους «Our miracle called Louise-A parents story», το ζευγάρι των Μπράουν μιλούν για τον «δρ Χίντον, ο οποίος μας ενημέρωσε ότι υπήρχε ένας γιατρός στο Oldham με το όνομα Mr Steptoe, που είχε κάνει μεγάλη έρευνα γύρω από το θέμα της υπογονιμότητας. Μας είπε ότι αυτό που έκανε ακουγόταν σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας, όμως προσπαθούσε να βρει τρόπους να βοηθήσει γυναίκες που θέλουν να κάνουν παιδιά και δεν μπορούν...».
Λίγο πριν γίνει το θαύμα και έρθει η Λουίζ Μπράουν στον κόσμο, ο Στέπτοου είχε αποφασίσει να συνταξιοδοτηθεί. Οπως αναφέρει στο βιβλίο που έγραψε μαζί με τον Εντουαρντς «A Matter of Life»: «Για τα τελευταία πέντε χρόνια χρειάστηκε να παρηγορώ τους ασθενείς μου επανειλημμένως. Είναι αλήθεια ότι ήμουν ανοιχτός μαζί τους. Ολοι γνώριζαν ότι η προσπάθεια μας ήταν κάτι εντελώς καινούργιο και απρόβλεπτο. Αυτό φυσικά δεν τους βοηθούσε όταν η μέθοδός μας αποτύχαινε. Επρεπε να πετύχουμε. Για το χατίρι τους. Δεν υπάρχει πισωγύρισμα τώρα...». Οχι, δεν υπάρχει πια, αγαπημένε Πάτρικ Στέπτοου.
ΑΠΟ ΤΟ http://www.ekathimerini.gr/

NERO - ΝΕΡΩΝ

Νέρων
Ο Νέρων Κλαύδιος Καίσαρ Αύγουστος Γερμανικός (λατ. NERO CLAVDIVS CAESAR AVGVSTVS GERMANICVS), γνωστότερος ως Νέρων (15 Δεκεμβρίου 37 - 9 Ιουνίου 68), ήταν Αυτοκράτορας της Ρώμης κατά το διάστημα 54 - 68 μ.Χ. Ήταν ο πέμπτος και τελευταίος Αυτοκράτορας της Ιουλιο-Κλαυδιανής Δυναστείας. Στις 25 Φεβρουαρίου 50 ο Νέρων έγινε κληρονόμος του θείου του και θετού του πατέρα Κλαύδιου και ανέβηκε στον θρόνο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στις 13 Οκτωβρίου του 54 μετά τον θάνατό του.
Ο Νέρων είχε γεννηθεί με το όνομα Λούκιος Δομίτιος Αχενόβαρβος ως ο μόνος γιος του Γνάιου Δομίτιου Αχενοβάρβου και της Ιουλίας Αγριππίνας, δισέγγονης του Οκταβιανού Αυγούστου, κόρης του στρατηγού Γερμανικού και αδερφής του Αυτοκράτορα Καλιγούλα. Ο πατέρας του, αξιωματούχος στην Αυλή του Καλιγούλα ο οποίος καταγόταν από τον Αύγουστο αλλά και από τον Μάρκο Αντώνιο, πέθανε όταν ο Λούκιος ήταν μόλις τριών ετών. Ο νεαρός δεν προοριζόταν για το ανώτατο αξίωμα καθώς ο Καλιγούλας αναμενόταν να έχει δικό του αρσενικό απόγονο. Όμως ο πρόωρος φόνος του οδήγησε στη διαδοχή του στον θρόνο από τον ηλικιωμένο θείο του Κλαύδιο· ο γάμος του τελευταίου με την Ιουλία Αγριππίνα έκανε αυτομάτως τον Λούκιο υιοθετημένο γιο του Αυτοκράτορα (με το όνομα Νέρων Κλαύδιος Καίσαρ Δρούσος) και πιθανό διάδοχο. Το 51 ο δεκατετράχρονος Νέρων κηρύχθηκε ενήλικος και έγινε ανθύπατος. Δύο χρόνια μετά παντρεύτηκε, κατ' εντολή του Κλαύδιου, την κόρη του τελευταίου Κλαυδία Οκταβία.
Το 54 ο Κλαύδιος πέθανε, σύμφωνα με τις φήμες δηλητηριασμένος από την Αγριππίνα, και ο Νέρων έγινε ο νεαρότερος Αυτοκράτορας της Ρώμης μέχρι τότε. Κατά την πρώτη πενταετία της θητείας του επηρεαζόταν ιδιαίτερα στις αποφάσεις του από τη μητέρα του, από τον επικεφαλής των Πραιτοριανών Σέξτο Αφράνιο Βούρο και από τους δασκάλους του, όπως ο Σενέκας ο Νεότερος, οι οποίοι ανταγωνίζονταν συνεχώς τη φιλόδοξη Αγριππίνα. Παράλληλα, απογοητευμένος από τον γάμο του, παραμέρισε την Οκταβία και σύναψε φανερή ερωτική σχέση με μία απελεύθερη από τη Μικρά Ασία την Κλαυδία Ακτία. Η μητέρα του προσπάθησε να επέμβει προς όφελος της Οκταβίας αλλά ο Αυτοκράτορας αρνήθηκε να ακολουθήσει τις συμβουλές της. Σύμφωνα με τον ιστορικό Τάκιτο η Αγριππίνα τότε άρχισε να συνωμοτεί εναντίον του γιου της έτσι ώστε να ανεβάσει στον θρόνο τον ανήλικο Βρετανικό, γιο του Κλαύδιου. Γρήγορα όμως ο νεαρός απεβίωσε, πιθανώς δηλητηριασμένος από τον Νέρωνα. Μέσα στα επόμενα χρόνια σταδιακά ο Αυτοκράτορας απαλλάχθηκε από την επιρροή τόσο της μητέρας του όσο και των συμβούλων του, φτάνοντας τελικά σε σημείο να διατάξει το 59 τη δολοφονία της Αγριππίνας, καθώς (σύμφωνα με τον ιστορικό Σουητώνιο) πίστευε ότι θα τον εμπόδιζε να πάρει διαζύγιο από την Οκταβία για να παντρευτεί τη νέα του ερωμένη Ποππαία Σαβίνα. Αργότερα, μετά τον θάνατο του Βούρου το 62 και κατηγορούμενος για υπεξαίρεση χρημάτων, ο Σενέκας αποσύρθηκε από τον δημόσιο βίο αφήνοντας τον Νέρωνα ανεξέλεγκτο.Ο Νέρων μετά την πρώτη «ήπια» πενταετία της βασιλείας του αφαίρεσε κάθε εναπομένουσα ισχύ από τη Σύγκλητο προς όφελος του Αυτοκράτορα και προχώρησε σε προγραφές υποτιθέμενων συνωμοτών. Ακόμα και ο Σενέκας διατάχθηκε να αυτοκτονήσει το 65 κατηγορούμενος για συνωμοσία. Επί των ημερών του Νέρωνα ωστόσο μειώθηκε η φορολογία, θεσπίστηκαν νέα διατάγματα για την προστασία των δούλων και των απελεύθερων από την κακομεταχείριση ή τον εκ νέου εξανδραποδισμό, εξερράγησαν και καταπνίγηκαν εξεγέρσεις στη Βρετανία, στο Ισραήλ και στη Γαλατία, ενώ έγινε κι ένας περίφημος διακανονισμός με τους Πάρθους σχετικά με το Βασίλειο της Αρμενίας, σύμφωνα με τον οποίον η νέα κυβερνώσα κατοχική δυναστεία της χώρας θα ήταν παρακλάδι των Πάρθων Αρσακιδών (με πρώτο επισήμως αναγνωρισμένο Βασιλιά τον Τιριδάτη Α’) αλλά η στέψη και η έγκριση του εκάστοτε μονάρχη θα γινόταν στην Ιταλία από τη Σύγκλητο. Ο διακανονισμός αυτός τερμάτισε μία διαμάχη δεκαετιών μεταξύ Ρωμαίων και Πάρθων. Ο Νέρων επίσης προώθησε ένα μεγάλο πρόγραμμα δημοσίων έργων, οργάνωσε αθλητικούς και καλλιτεχνικούς αγώνες, έδωσε φοροαπαλλαγές στις εισαγωγές τροφίμων για να μειώσει το κόστος τους και έσφιξε τους δεσμούς του ρωμαϊκού κράτους με τον ελληνικό κόσμο. Ακόμα, όντας αυτοανακηρυγμένος ποιητής και εραστής των τεχνών, επιχείρησε να στηρίξει έναν νέο, προπαγανδιστικό αυλικό λογοτεχνικό κύκλο (στα πρότυπα των αυγούστειων ποιητών του Μαικήνα), στον οποίον ανήκαν ο Σενέκας ο Νεότερος και ο Λουκανός.
Το 64 ξέσπασε μία μεγάλη πυρκαγιά στη Ρώμη και, αφού κατασβήστηκε, ο Νέρων προχώρησε σε ένα μεγαλεπήβολο και πολυέξοδο σχέδιο οικιστικής αναμόρφωσης της πρωτεύουσας. Προκειμένου να κατασιγάσει τις φήμες που υποστήριζαν ότι η πυρκαγιά προήλθε από εμπρησμό με δική του διαταγή, ο Νέρων κατηγόρησε και καταδίωξε για ένα διάστημα τους χριστιανούς της πόλης. Το γεγονός αυτό, η μητροκτονία που διέπραξε και η τυραννική διακυβέρνηση που του αποδίδουν Ρωμαίοι ιστορικοί της περιόδου, η εγκυρότητα και αμεροληψία των οποίων σήμερα αμφισβητείται από ορισμένους μελετητές, έδωσαν στον Νέρωνα μία κακή φήμη. Σε κάθε περίπτωση η βασιλεία του έληξε άδοξα όταν η Σύγκλητος το 68 τον κήρυξε δημόσιο κίνδυνο, τον ανάγκασε να αυτοκτονήσει και αναγνώρισε ως Αυτοκράτορα τον πρώην ύπατο Γάλβα, με αποτέλεσμα την έκρηξη ενός σύντομου εμφυλίου πολέμου, τον φόνο του Γάλβα και το τέλος της Ιούλιο-Κλαυδιανής δυναστείας που αντλούσε το κύρος της από τους συγγενικούς δεσμούς με τον Οκταβιανό Αύγουστο και, μέσω αυτού, με τον Ιούλιο Καίσαρα. Σύμφωνα με τους ιστορικούς η είδηση του θανάτου του Νέρωνα έγινε δεκτή με χαρά από την αριστοκρατία και τη Σύγκλητο αλλά δυσαρέστησε τις λαϊκές μάζες.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

9 ΙΟΥΝΙΟΥ 1979: ΤΕΛΙΚΟΣ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ - ΑΕΚ 3-1

Τελικός κυπέλλου Ελλάδας 1979
Η ΠΡΩΤΗ γεύση σε κάθε έκφαση της ζωής, η γλυκειά και πρωτόγνωρη, αφήνει πάντα πολλές και όμορφες αναμνήσεις στον καθένα μας. Κι αν, μάλιστα δεν είσαι συνηθισμένος στο να απολαμβάνεις τακτικά τέτοιες γεύσεις, τότε η πρώτη, μετά από μια διαδρομή πάνω από 80 χρόνια, μέσα στους στίβους, σου μένει χαραγμένη με ανεξίτηλα πελώρια γράμματα στην ιστορία σου.Ναι, είναι αλήθεια αυτό πέρα για πέρα. Κι αν ρωτήσει κανένας, έτσι δειγματοληπτικά κάποιο φίλο του Πανιωνίου, αυτού του μεγάλου σε ιστορία και πολυποίκιλη δράση συλλόγου της Νέας Σμύρνης, ποιο γεγονός τον έχει κάνει υπερήφανο, ως φίλο, ως λάτρη αυτής της κυανέρυθρης ιστορίας των 100 και πλέον χρόνων, η απάντηση θα είναι χωρίς πολλές σκέψεις.-Μα η κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας στις 9 Ιουνίου 1979. Το βράδυ εκείνο, μέσα στο Καραϊσκάκη, ο Δαβίδ γονάτισε τον Γολιάθ ( ο Πανιώνιος κατατρόπωσε την ΑΕΚ με 3-1) και πρόβαλε στο μεγάλο σκηνικό, ντόπιο και ξένο του ποδοσφαίρου , ως δύναμη και ιδιαίτερη αξία.Από τότε, από τη Σαββατιάτικη εκείνη ζεστή βραδιά, που την έκαναν οι φίλοι του Πανιωνίου μέσα κι έξω από το Καραϊσκάκη , ιδιαίτερα εκείνοι που είχαν καταλάβει την εξέδρα προς το Φάληρο, ακόμη πιο καυτή έχουν περάσει αρκετά χρόνια. Ήλθε κι άλλη μεγάλη χαρά. «Ζευγάρωσε» ο Πανιώνιος τις διακρίσεις του στο Κύπελλο, δέκα και κάτι χρόνια μετά. Όλοι γιόρτασαν κι αυτή την κατάκτηση. Όλοι την δέχτηκαν με υπερηφάνεια και καμάρι. Όμως εκείνη του 1979, ήταν πρωτόγνωρη, ήταν κυρίαρχη στα συναισθήματα, γιατί για να φτάσει ο Πανιώνιος στις 9 Ιουνίου και να στεφανωθεί κυπελλούχος, είχε ξεπεράσει τρομερά εμπόδια.Είχε αποκλείσει τον τότε μεγάλο Άρη Θεσσαλονίκης ( εκείνη τη χρονιά είχε βγει 2ος στο πανελλήνιο πρωτάθλημα), αφού κατάφερε να ανατρέψει το 5-2 του Χαριλάου με το εκπληκτικό μέσα στη Ν. Σμύρνη 5-1. Κι ύστερα ήλθε η σειρά του Ολυμπιακού. Ήταν ο μεγάλος, ο αδιαφιλονίκητος, ο σίγουρος για την κατάκτηση του Κυπέλλου. Είχε κερδίσει ο «θρύλος» στην έδρα του 3-2, αλλά μέσα στην ιστορική έδρα των κυανέρυθρων υπέστη κι αυτός το μοιραίο χτύπημα. Έχασε με 2-1 και ο Πανιώνιος πέρασε στον τελικό, όπου τον περίμενε η ΑΕΚ.Δεν σας κρύβω πως όλοι τον είχαν χαμένο από χέρι τον Πανιώνιο. Γιατί τότε η ΑΕΚ με Μαύρο, Μπάγεβιτς, Τάσο κι ένα σωρό άλλα αστέρια της βομβάρδιζαν το κουράγιο και το σθένος των κυανέρυθρων με συνεχείς δηλώσεις. Ο τότε τεχνικός της ομάδας, ο μεγάλος «δάσκαλος» του ποδοσφαίρου, Πάνος Μάρκοβιτς και οι λεβέντες του, έμεναν αμίλητοι.Ούτε δηλώσεις, ούτε τυμπανοκρουσίες. Πώς άλλωστε να γίνει κάτι τέτοιο, αφού η ομάδα του Πανιωνίου ήταν μεταξύ πτώσης και παραμονής στο πανελλήνιο πρωτάθλημα εκείνης της χρονιάς. Παθιασμένοι, όμως, ήταν όλοι οι παίκτες και ποθούσαν τη διάκριση, όπως ο πεινασμένος ένα κομμάτι ζεστό ψωμί. Φιλικά μου έλεγε τότε ο Μητσάρας, ο Μαυρίκης με την τεράστια ψυχή, τα εξής:«Να είσαι στο γήπεδο εκείνη τη βραδιά, γιατί θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι...Θα γράφεις μια ολόκληρη εβδομάδα, γιατί εμείς θέλουμε να γράψουμε ιστορία στις 9 Ιουνίου».
Η αξέχαστη βραδιά
Θυμάμαι αρκετά, γιατί είχα πάει από νωρίς στο γήπεδο, αφού η «Αθλητική Ηχώ» είχε προετοιμαστεί κατάλληλα, ώστε να αφιερώσει αρκετές σελίδες στο μεγάλο τελικό, με πάμπολλα στιγμιότυπα. Να ξεκαθαρίσω κάτι, πρωτίστως. Δεν ξέρω αν ο τότε διευθυντής της εφημερίδας, ο αείμνηστος Σταμάτης Γρατσίας πίστευε πως ο Πανιώνιος θα στεφόταν κυπελλούχος, αλλά ο έτερος αείμνηστος, ο εκδότης της εφημερίδας, ο παπούς, Γιώργος Γεωργαλάς, γνήσιος Νεοσμυρνιώτης, μου είπε λίγο πριν φύγω για το γήπεδο μαζί με δύο τρεις άλλους νεαρούς συναδέλφους, τα εξής:« Κοίτα ρε Μανιάτη- προσφιλής του έκφραση για μένα- να τους ...ταπώσετε τους Αεκτζήδες για να πάρει φωτιά η Νέα Σμύρνη...».Όταν έφτασα στο Στάδιο Καραϊσκάκη κι ανέβηκα στη εξέδρα των δημοσιογραφικών θεωρίων άρχισα να σημειώνω, τα πάντα. Θυμάμαι Δημάρχους, παραδημάρχους, φίλους που είχαν να πατήσουν χρόνια το πόδι τους στο γήπεδο να δίνουν τώρα με κυανέρυθρα κασκόλ το παρών. Αεικίνητοι ήταν ο αλησμόνητος στρατηγός Πάνος Αμμανίτης, ο δοκιμαζόμενος σήμερα σκληρά με την υγεία του Γιάννης Αναγνωστόπουλος και ο τότε πρόεδρος του Πανιωνίου, Δικαίος Δαβάκης. Η εξέδρα, όμως, στην απέναντι πλευρά, προς τη μεριά του Φαλήρου, σιγά- σιγά χρωματιζόταν παράξενα. Καπέλα κυανέρυθρα, κασκόλ με τα ίδια χρώματα και εκατοντάδες σημαίες ομόρφαιναν το χώρο. Όσο για τα πανό, ε, αυτά ξεπέρασαν κάθε προσδοκία. Οι Σύνδεσμοι φιλάθλων είχαν κάνει τρομερή δουλειά. Ο Κούλης ο Τσίχλας, ο Βασίλης ο Μισύρης και τόσοι άλλοι που μου διαφεύγουν τα ονόματα τους- τους ζητ
ώ συγγνώμη- είχαν κάνει το καλύτερο.Για πρώτη φορά είδα τόσο ζεστό κόσμο να στηρίζει τον Πανιώνιο. Και τότε θυμάμαι που είπα σε ένα συνάδελφο Αεκτζή που πήγε να μου κάνει πλάκα, γιατί ήξερε ότι κάλυπτα το ρεπορτάζ του Πανιωνίου πολλά χρόνια, τα εξής:« Στο τέλος φίλε έλα μαζί μου στο πούλμαν του Πανιωνίου, να δεις πως θα πανηγυρίζουν Μάρκοβιτς και παίκτες το κύπελλο...».Μη με ρωτήσετε αν πίστευα τα όσα έλεγα. Αλλά ξέσπασα στα πειράγματα που μου έκαναν. Ποιος ξέρει ίσως έτσι να προκαλούσα και τη μοίρα του Πανιωνίου να μη του στρέψει τα νώτα. Και δεν του τα έστρεψε φίλοι μου.Έχουν περάσει από τότε 27 χρόνια. Πολλά για να φέρουν λησμονιά σε πολλούς. Όχι και σ΄ εμένα. Γιατί ειλικρινά εκείνη η βραδιά ήταν πρωτόγνωρη στην κυριολεξία. Η ατμόσφαιρα, η δράση μέσα στο γήπεδο, οι εικόνες που έβλεπες και κατέγραφες, όλα μα όλα είχαν μια άλλη διάσταση. Αυτή του υπέροχου και ωραίου, του ιστορικού και του αξέχαστου.
Λίγα για το παιχνίδι
Βουβάθηκαν οι κυανέρυθροι, όταν μόλις στο 3 λεπτό του αγώνα ο Κύπριος Τάσος ξετίναζε τα δίχτυα του Κάκαρη κι έφερνε την ΑΕΚ να φαντάζει νωρίς- νωρίς ως θριαμβεύτρια. Οι φίλοι του Πανιωνίου, αυτό το πολυπληθές τότε ανώνυμο και επώνυμο φίλαθλο κοινό, δεν το έβαλε κάτω. Μετά το ξάφνιασμα αναθάρρησε και στήριξε ψυχικά την ομάδα. Όμως το πρώτο 45λεπτο έληξε με την ΑΕΚ να προηγείται με 1-0.Ο πανούργος και οξυδερκής Πάνος Μάρκοβιτς μέσα στα αποδυτήρια έκανε τη δική του επανάσταση. Έριξε στη μάχη το μεγάλο αρχηγό της ομάδας, τον Βασίλη Μωραϊτέλη και φώναξε σε όλους δυνατά και ψυχωμένα. «Τώρα θα τους τσακίσετε...Δεν θέλω άλλη λέξη ν΄ακουστεί εδώ μέσα παρά μόνο μια. Πως θα βγείτε στο β΄ μέρος και θα τιμήσετε τους εαυτούς σας πρώτα και μετά τον Πανιώνιο κι όλο αυτόν τον υπέροχο κόσμο που βρίσκεται στις εξέδρες».Έτσι κι έγινε. Στο 51 ο «μουστάκιας», ο Νίκος Αναστόπουλος με εκπληκτικό τρόπο έβαζε τα πράγματα στα ίσα, κάνοντας το σκορ 1-1. Η μάχη εντάθηκε για να φτάσει στο 67’ και ο Λίμα, να χωθεί σαν φίδι στην περιοχή της ΑΕΚ και να κάνει το 2-1. Τότε η εξέδρα σείστηκε στην κυριολεξία. Αλήθεια πού βρέθηκαν τόσοι κυανέρυθροι φίλαθλοι εκείνη την ημέρα; Ήταν κάτι το εκπληκτικό και ανεπανάληπτο. Ούτε στη δεύτερη κατάκτηση κυπέλλου έγινε κάτι τέτοιο, ούτε άλλη φορά στα τόσα χρόνια που κάλυπτα το ρεπορτάζ αυτού του ιστορικού συλλόγου.Ο Πανιώνιος πήρε φαλάγγι την ΑΕΚ. Ο Μωραϊτέλης με ρεσιτάλ ευφυίας και ευρηματικότητας τραβούσε όλους τους παίκτες προς τη δόξα, για να γράψουν όλοι μαζί με το τρίτο γκολ του αείμνηστου Γιάννη Παθιακάκη στο 84 λεπτό το χρυσό, αξέχαστο θρίαμβο, που σαν πρώτο μεγάλο, ιστορικό γεγονός στην πολύχρονη ιστορία του συλλόγου, έφερνε δάκρυα χαράς κι ευτυχίας σε μικρούς και μεγάλους.
Κι όταν το κύπελλο πέρασε στα χέρια των παικτών, το γήπεδο πήρε φωτιά. Ο Μάρκοβιτς κλαίγοντας είχε χαθεί μέσα στις αγκαλιές παικτών και φιλάθλων. Δαβάκης, Αναγνωστόπουλος, Αμμανίτης, Πάλλας, Δώνας, Βεντούρης και τόσοι άλλοι, χοροπηδούσαν από χαρά κι ευτυχία.
Επιτέλους ο Πανιώνιος κατακτούσε τον πρώτο του μεγάλο τίτλο. Έμελλε, μάλιστα, να τον κατακτήσει μια χρονιά πριν γίνει ΠΑΕ, αφού την επόμενη το 1980 άλλαξε το ποδοσφαιρικό καθεστώς με τη δημιουργία των ΠΑΕ.Θα μπορούσα να γράφω ώρες ολόκληρες για εκείνη τη βραδιά. Θα σταθώ, όμως, στο πούλμαν της επιστροφής. Παίκτες και παράγοντες μαζί και δύο δημοσιογράφοι- ο ένας ήμουν εγώ- φιλοξενήθηκαν στο πούλμαν για να μας μεταφέρει στη Ν. Σμύρνη. Η πορεία ήταν μαγευτική. Σημαίες πάνω σε μηχανάκια, σε αυτοκίνητα ανέμιζαν και συνόδευαν την αποστολή. Χριστέ μου τι έγινε όταν φτάσαμε στη Ν. Σμύρνη. Κόσμος είχε ξεχυθεί στους δρόμους της πόλης, που ήταν λαμπροφωτισμένη, αφού ο Δήμαρχος είχε σπεύσει να της δώσει τη δική της όψη για μια υποδοχή όπως άξιζε σε εκείνους που χάραξαν το όνομα τους με χρυσά γράμματα στην ποδοσφαιρική ιστορία του Πανιωνίου. Μία ώρα και κάτι έκανε η αποστολή να διασχίσει όλη την πλατεία της Ν. Σμύρνης. Μάλιστα από τα μπαλκόνια αρκετοί έρραναν το πούλμαν με λουλούδια και όλοι μαζί φώναζαν ρυθμικά Πανιώνιος, Πανιώνιος.Κι εκείνοι που χάραξαν με ανεξίτηλα γράμματα τα ονόματα τους στην ιστορία του ποδοσφαίρου μας, αλλά και σ΄ αυτή του Πανιωνίου ήταν οι εξής:Κάκαρης, Ζαχαρόπουλος, Γραβάνης, Χαλκίδης, Εμβολιάδης, Σαϊπάς( 46 Μωραϊτέλης), Λίμα, Μαυρίκης, Αναστασόπουλος, Παθιακάκης, Βαλλίδης. Με τεχνικό ηγέτη και εμψυχωτή τον μεγάλο δάσκαλο του ελληνικού ποδοσφαίρου, Πάνο Μάρκοβιτς.
ΑΠΟ ΤΟ http://www.panionios.gr/

MIMNERMUS - ΜΙΜΝΕΡΜΟΣ

Μίμνερμος
Ο Μίμνερμος ήταν ελεγειακός ποιητής από την Κολοφώνα της Μικράς Ασίας, ο οποίος άκμασε την περίοδο 630-600 π.Χ. Ο Μίμνερμος θεωρείται πατέρας της ερωτικής ελεγείας. Είναι ο ποιητής του έρωτα και της μελαγχολίας και τα ποιήματά του μιλούν για την ηδονή, την απόλαυση και το φόβο των γηρατειών.Ανάμεσα στα σωζόμενα έργα του, ένα ποίημα αναφέρεται στη διαμάχη μεταξύ των ιωνικών πόλεων της Μικράς Ασίας και των βασιλιάδων της Λυδίας και την αντίθεση των τότε κατοίκων με τους προγόνους τους, που κάποτε είχαν νικήσει το Λυδό βασιλιά Γύγη.Ωστόσο, τα πιο σημαντικά έργα του ήταν μια σειρά από ελεγείες που αναφέρονται στη Ναννώ, αυλητρίδα και, κατά κάποιους, αγαπημένη του ποιητή.
ΑΠΟ ΤΟ www.istoria.exnet.gr

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΚΟΡΕΑΤΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΠΟΥ ΟΛΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΑΡΜΟΝΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ

WORLD OCEAN DAY - ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΩΚΕΑΝΩΝ

Παγκόσμια ημέρα των ωκεανών
"Ποιοι γιορτάζουν πραγματικά την ημέρα των ωκεανών;" αναρωτιέται η Greenpeace με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ωκεανών στις 8 Ιουνίου και παραθέτει στοιχεία που καταδεικνύουν τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν οι θάλασσες και οι ωκεανοί μας σήμερα. Η υποβάθμιση των ωκεανών πρέπει να σταματήσει και ένα ουσιαστικό βήμα για τη σωτηρία τους είναι η δημιουργία θαλάσσιων καταφυγίων όπου θα προστατεύεται η θαλάσσια ζωή από κάθε επιβλαβή ανθρώπινη δραστηριότητα.
"Η Παγκόσμια Ημέρα των Ωκεανών θα έπρεπε να είναι ημέρα γιορτής για τις θάλασσές μας. Η αδιαφορία όμως των κυβερνήσεων, η κακή διαχείριση και έλλειψη μέτρων προστασίας μας αναγκάζει να το ξανασκεφτούμε. Τελικά στις 8 Ιουνίου δε γιορτάζουν οι ωκεανοί, την τιμητική τους έχουν η υπεραλίευση, η καταστροφή και η παρανομία", δήλωσε η Σοφία Τσενικλή, υπεύθυνη της εκστρατείας για το θαλάσσιο περιβάλλον στη Greenpeace.Την Παγκόσμια Ημέρα Ωκεανών γιορτάζουν:
Η υπεραλίευση
76 % των ψαριών στον κόσμο κινδυνεύει άμεσα από την εντατική αλιεία.
90% των μεγάλων ψαριών όπως ο τόνος, ο ξιφίας και ο μπακαλιάρος αλιεύονται πέρα από τα ασφαλή όρια για την επιβίωσή τους.
Το 2002 οι συνολικές αλιεύσιμες ποσότητες των ψαριών με μεγάλη εμπορική αξία, όπως οι μπακαλιάροι του Ατλαντικού και της Μεσογείου, ήταν στα χαμηλότερα επίπεδα από το 1967, εξαιτίας της υπεραλίευσης
Η καταστροφή των θαλάσσιων οικοσυστημάτων
300 τράτες βυθού οργώνουν καθημερινά με τα δίχτυα τους μια έκταση μεγέθους 1,500 τετραγωνικών χιλιομέτρων καταστρέφοντας μερικά από τα πιο ποικιλόμορφα και ευαίσθητα οικοσυστήματα του πλανήτη.
300.000 κητώδη (φάλαινες, δελφίνια και φώκαινες) πεθαίνουν κάθε χρόνο παγιδευμένα σε δίχτυα. (2)
6,8 εκατομμύρια ως 27 εκατομμύρια τόνοι ψαριών απορρίπτονται στη θάλασσα ετησίως, αμέσως μετά την αλίευσή τους, γιατί δεν έχουν επαρκή εμπορική αξία. (2)Η παράνομη αλιεία
800 χιλιόμετρα αφρόδιχτων κατασχέθηκαν από την Ιταλική αστυνομία το 2005. Χιλιάδες χιλιόμετρα αφρόδιχτων όμως συνεχίζουν να σκορπίζουν τον θάνατο στη Μεσόγειο.
4 δις δολάρια κερδίζει η πειρατική αλιεία κάθε χρόνο εις βάρος φτωχών κρατών. 300 εκατ. δολάρια στερείται κάθε χρόνο η Σομαλία από τους πειρατές. (3)
12.000 τόνοι ερυθρού τόνου, 37% περισσότερο από το επιτρεπόμενο όριο, αλιεύονται παράνομα στη Μεσόγειο και τον Ανατολικό Ατλαντικό. (5)Η ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση της θάλασσας πρέπει να σταματήσει. Η Greenpeace ζητά από τις κυβερνήσεις των κρατών να προχωρήσουν αμέσως στη προστασία των ωκεανών του πλανήτη μέσα από τη δημιουργία ενός δικτύου θαλάσσιων καταφυγίων. Ο καθορισμός των θαλάσσιων καταφυγίων είναι ένα απαραίτητο βήμα για πλούσιες και υγιείς θάλασσες.

SANTIAGO BERNABEU - ΣΑΝΤΙΑΓΚΟ ΜΠΕΡΝΑΜΠΕΟΥ

Σαντιάγκο Μπερναμπέου
Ο Σαντιάγκο Μπερναμπέου ήταν ποδοσφαιριστής και για πολλά χρόνια πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης.
Γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου 1895 στην
Μαδρίτη .Έπαιξε ποδόσφαιρο στην Ρεάλ από το 1912 έως το 1926, οπότε σταμάτησε και ασχολήθηκε με τη δικηγορία. Το 1943 αποφάσισε να θέσει υποψηφιότητα για την προεδρία της Ρεάλ και έμεινε σε αυτή την θέση μέχρι το 1958. Υπήρξε ο αναμορφωτής της Ρεάλ. Ανακατασκεύασε το γήπεδο Σαν Μαρτίν και αύξησε τη χωρητικότητα του σε 20.000. Έθεσε τις βάσεις για την μεγάλη Ρεάλ που κατέκτησε τα 6 συνεχόμενα κύπελλα πρωταθλητριών. Σήμερα το γήπεδο της Ρεάλ φέρει το όνομά του. Πέθανε στις 2 Ιουνίου 1978.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

MOHAMED PROPHET - ΜΩΑΜΕΘ Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ

Μωάμεθ ο Προφήτης (~570 - 632 μ.Χ.)
Για τη ζωή του Αμπού ι-Κασίμ που επωνομάστηκε αργότερα Προφήτης Μωάμεθ είναι από την εποχή πριν την έξοδό του από τη Μεδίνα λίγα πράγματα γνωστά. Η οικογένειά του ανήκε σε ένα φτωχό παρακλάδι της φυλής που εξουσίαζε τότε τη Μέκα. Ο Μωάμεθ ήρθε στα πολλά εμπορικά ταξίδια του σε επαφή με τις μονοθεϊστικές διδασκαλίες των Ιουδαίων και των Χριστιανών και άρχισε προοδευτικά να ασχολείται με θρησκευτικά θέματα. Περί το 595 παντρεύτηκε την Χατίτζα, μια πλούσια χήρα εμπόρου και απέκτησε έτσι οικονομική άνεση.
Περί το έτος 610 ανακοίνωσε ο Μωάμεθ στον περίγυρό του ότι είχε μία οπτασία του Αρχάγγελου Γαβριήλ, ο οποίος του ανακοίνωσε πως είναι ο αληθινός προφήτης του Λόγου του Θεού. Οι αποκαλυπτικές εμπειρίες του Μωάμεθ καταγράφηκαν από συγγενικά του άτομα στο Κοράνι. Αρχικά πίστεψαν πολύ λίγοι στη διδασκαλία του Μωάμεθ, κυρίως οι συγγενείς του, μέχρι που το έτος 622 αναγκάστηκε να υποκύψει στις αντιδράσεις των κατεστημένων κύκλων της Μέκα και να αποδράσει στη Μεδίνα. Αυτή η φυγή ονομάστηκε Εγίρα (χίτζρα) και καθιερώθηκε αργότερα ως η αρχή της μουσουλμανικής χρονολογίας.
Αντίθετα με τη Μέκα, στη Μεδίνα απέκτησε ο Μωάμεθ θρησκευτικό και πολιτικό κύρος και δημιούργησε μεγάλο αριθμό οπαδών, με τη βοήθεια των οποίων άρχισε να διαδίδει στην αραβική χερσόνησο τη θρησκεία του Ισλάμ που διαμόρφωσε ο ίδιος, προσαρμόζοντας παλιές τελετουργικές συνήθειες των Αράβων. Το έτος 630 κατάφερε, μετά από μερικές αποτυχημένες προσπάθειες, να καταλάβει θριαμβευτικά με πλήθος οπαδών του τη Μέκα, την οποία ανακήρυξε σε ιερή πόλη, αφού εξαφάνισε τα είδωλα από την Κάαμπα. Έκτοτε έγινε η Μέκα και ειδικότερα η Κάαμπα τόπος προσκυνήματος των οπαδών της νέας θρησκείας.

ΑΠΟ ΤΟ http://sfrang.com/

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΚΑΣΟΥ

Η Καταστροφή της Κάσου
Τον Απρίλη του 1821 ξεσηκώνεται η Κάσος και θέτει στη διάθεση του αγώνα τη ναυτική της αρμάδα. Τα μέχρι τότε εμπορικά καράβια οπλίζονται με κανόνια κι αρχίζουν την πολεμική τους δράση. Τα κασιώτικα καράβια πλέουν προς τη Ρόδο με ξεδιπλωμένες τις επαναστατικές τους σημαίες και αρχίζουν τον κανονιοβολισμό του φρουρίου της, προκαλώντας πανικό στους Οθωμανούς του νησιού.(....)Αλλά η κασιώτικη αρμάδα προσπαθεί να βοηθήσει και την Κρήτη, παίρνοντας τροφές, όπλα, εφόδια στο επαναστατημένο νησί και μεταφέροντας Κρητικούς πρόσφυγες στην Κάσο και την Κάρπαθο. Σ' εκείνες τις πολεμικές επιχειρήσεις θα σκοτωθεί, πολεμώντας ηρωικά, ο καπετάν Θεόδωρος Κανταριτζής, ένας από τους πιο δοξασμένους καπετάνιους της Κάσου.Κι οι ναυτικές επιχειρήσεις των Κασιωτών γίνονται ολοένα και πιο παράτολμες. Καταστρέφουν τουρκικά πλοία μέσα στον κόλπο της Αττάλειας, επιχειρούν ριψοκίνδυνες επιδρομές στο Καστελλόριζο και ιδιαίτερα στο λιμάνι της Δαμιέττης της Αιγύπτου, με τον καπετάν Χατζη-Νικόλα Μακρή. Αιχμαλωτίζουν 36 πλοία γεμάτα τροφές, που τις μετέφεραν στη λιμοκτονούσα Κάσο, τα δε καράβια τα παρέδωσαν στην επαναστατική κυβέρνηση για να τα μετατρέψει σε πυρπολικά.Το 1824, η αρμάδα του Μεχμέτ Αλή, μεταφέροντας χιλιάδες στρατιωτών, ανεβαίνει στο Αιγαίο. Οι Κασιώτες αντιλαμβάνονται ότι θα είναι ο πρώτος της στόχος, αλλά δεν πτοούνται. Οχυρώνουν το νησί σε όλα τα σημεία μιας πιθανής απόβασης των Τουρκοαιγυπτίων και εξοπλίζουν όλους, όσοι μπορούν να κρατήσουν όπλα, υπερήφανοι και αποφασισμένοι για τον έσχατο αγώνα και την αναπόφευκτη υπέρτατη θυσία. Η Κρήτη ήδη είχε πέσει και η επανάστασή της είχε καταπνιγεί στο αίμα. Αρχές Μαϊου του 1824 κι ο εχθρικός στόλος ζώνει την Κάσο. Οι Τούρκοι προσπαθούν να βγουν και το ηρωικό νησί απαντά με τα κανόνια του.Μα πόσο θα μπορέσει να αντέξει; Γράφουν στην κυβέρνηση και ζητούν απεγνωσμένα βοήθεια, περιγράφοντας την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Είναι η περίοδος του εμφύλιου σπαραγμού στην ηπειρωτική Ελλάδα, το δάνειο δεν έρχεται, οι ιδιωτικοί πόροι είναι πενιχροί και δεν επαρκούν ούτε για τις δικές τους ανάγκες. Η Κάσος θα μείνει μόνη. Η εχθρική αρμάδα αφού ανασυντάχθηκε, ενισχυμένη από 35 ακόμα πλοία, αρχίζει την ασφυκτική της πολιορκία, από τη θάλασσα, με επικεφαλής τον Χουσεϊν μπέη. Είναι 27 Μαϊου του 1824, ημέρα Σάββατο. Η ώρα της θυσίας πλησιάζει. Ακολουθούν φονικές μάχες και οι Τουρκοαιγύπτιοι αποβιβάζουν 200 άνδρες σε ερημική τοποθεσία του νησιού για να κυκλώσουν τους ηρωικούς μαχητές. Ο ίδιος ο Χουσεϊν βγήκε στη ξηρά με 2.000 στρατό.Οι Κασιώτες πολεμιστές, με τους αρχηγούς τους, Ιωάννη Γρηγοριάδη και Μάρκο Μαλλιαράκη, μετά από σφοδρή και άνιση μάχη, με πολλούς νεκρούς, υποχωρούν στα βουνά αφήνοντας τα χωριά στα χέρια των εχθρών. Οι Τουρκοαιγύπτιοι ρίχτηκαν στη σφαγή, την αρπαγή, τη λεηλασία και σε κάθε είδους κτηνωδία. 2.000 γυναικόπαιδα εξανδραποδίστηκαν και μεταφέρθηκαν για να πουληθούν στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής και της Αφρικής.Ο καπετάν Μάρκος Μαλλιαράκης, που, με λίγους πολεμιστές, αντιστάθηκαν σθεναρά στα βουνά απέναντι σε 2.000 αιμοχαρείς τουρκοαιγύπτιους, πιάστηκε ζωντανός και οδηγήθηκε μπροστά στον πασά. Κατάφερε να λυθεί και να σκοτώσει τρεις Τούρκους. Μέχρι που χίμηξαν όλοι οι άλλοι πάνω του και με τις σπάθες τους τον κομμάτιασαν. Έτσι πέθανε ο Μάρκος, έτσι πατήθηκε η Κάσος. Η καταστροφή της θα συγκλονίσει την Ελλάδα.Η κασιώτικη δημοτική μούσα θα τραγουδήσει εκείνο το χαλασμό, με το τραγούδι:

"Μαύρο πουλάκι κάθεται στης Κάσου τ' αγριοβούνι, βγάλλει φωνίτσα θλιερή και μαύρο μοιρολόι. Μάνα, κλαμός και βουγκητός εις το νησί της Κάσου! Η μάνα κλαίει το παιδί και το παιδί τη μάνακι ο αερφός την αερφή κι άουρος τηκ καλή του. Μπας και πανούκλα πλάκωσε, μπας και σεισμός εϊνη; Μηδέ πανούκλα πλάκωσε, μητέ σεισμός εϊνη, Χουσεϊν πασάς επλάκωσεν από την Αλεξάντρα. Γίνονται στίβες τα κορμιά, τα αίματα ποτάμια. Σφάζουν τους γέρους και τις γριές κι όλα τα παλικάριατις κοπελιές και τα μωρά στη φλότα τους μπαρκάρουν σκλάβους να τους πουλήσουσι στης Μπαρμπαριάς τα μέρη. Και μια απ' τις σκλάβες ήλεγε με θλιερή φωνίτσα. Χίλια κι αν κάμεις, Χουσεϊν, χίλια κι αν μας πουλήσεις, εμείς του Τούρκου το σπαθί 'εθ θα το φοηθούμε"

Κυριακή 7 Ιουνίου 2009

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης
Το Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης (επίσημη ονομασία: Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού) ξεκίνησε σαν διαγωνισμός ελαφρού τραγουδιού στις 7 Ιουνίου 1959 υπό την αιγίδα του ΕΙΡ και οι τρεις πρώτες διοργανώσεις του διεξήχθησαν στην Αθήνα.
Το 1962 η έδρα του μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου πλέον διεξάγεται με τη συνδιοργάνωση του ΕΙΡ (μετέπειτα ΕΡΤ) και της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, ενώ η αρίθμησή του ξεκινά εκ νέου από το 1962.
Βασισμένο στα πρότυπα του αντίστοιχου Ιταλικού φεστιβάλ (περισσότερο γνωστού ως φεστιβάλ του Σανρέμο), το Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης πέρασε από διάφορες διακυμάνσεις και αναζητήσεις (μέχρι το 1971 απαγορευόταν το μπουζούκι στην ενορχήστρωση των τραγουδιών αλλά και η ύπαρξη επί σκηνής συγκροτημάτων, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις στη δεκαετία του 1960 τα τραγούδια ερμηνεύονταν 2 φορές από διαφορετικούς καλλιτέχνες κάθε φορά, ώστε να τονισθεί η σύνθεση και όχι η ερμηνεία), έζησε στιγμές μεγάλης ακμής και παρακμής, ανέδειξε νέα ταλέντα τόσο σε επίπεδο ερμηνευτών όσο και συνθετών, αλλά δέχτηκε και πλήθος επικρίσεων.
Η πορεία του διακόπηκε το 1997 μετά από 36 συνεχείς διοργανώσεις, όμως οι φορείς που το συντηρούν (Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης και ΕΡΤ) προχώρησαν στην ανασύστασή του το 2005. Από τότε ισχύει νέα αρίθμηση, ενώ από το 2008 προστέθηκε και τρίτος συνδιοργανωτής, το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης.
Ένα πρόσωπο που συνέδεσε άμεσα το όνομά του με το Φεστιβάλ ήταν αυτό του Άλκη Στέα, ο οποίος παρουσίασε μόνος ή με συμπαρουσιάστριες 20 φεστιβάλ.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΜΑΛΒΙΝΑ ΚΑΡΑΛΗ

Μαλβίνα Κάραλη
Η Μαλβίνα Κάραλη (3 Φεβρουαρίου 1954 - 7 Ιουνίου 2002) ήταν ελληνίδα συγγραφέας, σεναριογράφος, δημοσιογράφος και τηλεοπτική περσόνα. Γεννήθηκε στον Πειραιά και καταγόταν από τα Ψαρρά το πραγματικό της όνομα ήταν Μαρία-Ελένη Σακκά.
Απόφοιτη του Αρσάκειου. Σπούδασε κυβερνητική στο Παρίσι. Εργάστηκε επί χρόνια σαν δημοσιογράφος σε εφημερίδες όπως η Απογευματινή και η Ελευθεροτυπία και σαν αρθογράφος στα περιοδικά Φαντάζιο, Επίκαιρα, Γυναίκα, Κλίκ, 01, με στήλες που άφησαν εποχή όπως το Επ΄Αυτοφόρω (Γυναίκα) και "Σαββατογεννημένη" (στο περιοδικό Symbol της εφημερίδας Επενδυτής, άρθρα που κυκλοφόρησαν μετά το θάνατό της στην ομώνυμη συλλογη).
Η τηλεοπτική της καριέρα ξεκίνησε στην ΕΡΤ και συνέχισε στους τηλεοπτικούς σταθμούς Seven X, ANT1, ΣΚΑΙ, Mega Channel, STAR κ.ά.
Οι πιο δημοφιλής εκπομπές της ήταν το Mea Culpa (Seven X), Malvina Live (ΣΚΑΙ), Μalvina Hostess (Mega), Malvina Rixten (STAR). Ο χαρακτήρας αυτών των τηλεοπτικών σόου, που συνήθως προβάλλονταν πριν ή μετά το κεντρικό δελτίο ειδήσεων, ήταν επιθεωρησιακός. Η κριτική και η διακωμώδηση της πολιτικής και των προσώπων της, τελικά την μετέτρεψαν σε χρυσό αουτσάιντερ των τηλεοπτικών καναλιών: όλοι αγαπούσαν τις τηλεθεάσεις της, αλλά κανείς δεν είχε την (πολιτική) πολυτέλεια να την φιλοξενήσει στις συχνότητές του.
Παράλληλα, ως σεναριογράφος τιμήθηκε με δύο κρατικά βραβεία σεναρίου για τις ταινίες "Ξένια" (1989) του Πατρις Βιβάνκος και "Κρυστάλλινες Νύχτες" (1992) της Τώνιας Μαρκετάκη. Συνυπέγραψε επίσης τα σενάρια στις ταινίες "Αρχάγγελος του Πάθους" (1987) του Νίκου Βεργίτση και "Ζωή Χαρισάμενη" (1993) του Πατρις Βιβάνκος.
Έγραψε τα βιβλία "Αθώος σαν αγαπημένος" (εκδ. Κατανιώτη), "Τα κορίτσια της Σαβάνα" (εκδ. Νεφέλη), "Πιο πολύ, πιο πολλοί" (εκδ. Αστάρτη), τη συλλογή δημοσιευμάτων "Ο έρωτας και άλλες πολεμικές τέχνες" από την περίοδο 1989-1996 (εκδ. Κάκτος) και σειρά πέντε βιβλίων μαγειρικής υπό τον γενικό τίτλο "Η κουζίνα της Μαλβίνας-Μαλβινέζικα" (εκδ. Αστάρτη). Επίσης, έγραψε την μυθιστορηματική βιογραφία της Αλίκης Βουγιουκλάκη ("Γλυκό κορίτσι").
Έκανε τρεις γάμους και απέκτησε τρία παιδιά. Ο δεύτερος γάμος της ήταν με τον σκηνογράφο, Γιώργο Πάτσα και ο τελευταίος με τον συγγραφέα Διονύση Χαριτόπουλο.
Πέθανε στην Αθήνα τον Ιούνιο του 2002 ύστερα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

CONSTANTINE VII PORRHYROGENNETOS - ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ζ΄Ο ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΣ

Κωνσταντίνος Ζ'
Ο Αυτοκράτορας του Βυζαντίου Κωνσταντίνος Ζ' Πορφυρογέννητος, γιός του αυτοκράτορα Λέοντος ΣΤ' του Σοφού, βασίλεψε επισήμως ως διάδοχος του αυτοκράτορα Αλέξανδρου από το 913 μέχρι το θάνατό του το 959.
Ο θάνατος του Αλέξανδρου, βρίσκει τον Κωνσταντίνο ανήλικο. Η μητέρα του Ζωή Καρβουνοψίνα αναλαμβάνει τη διοίκηση ως κηδεμών του. Η Ζωή κυβέρνησε στο όνομα του νεαρού γιού της, σημείωσε δε και ορισμένες στρατιωτικές επιτυχίες κατά των εξωτερικών εχθρών της. Ο Βυζαντινός στρατός υπό τον Λέοντα Φωκά γνώρισε δύο σημαντικότατες ήττες από τα Βουλγαρικά στρατεύματα υπό τον ηγεμόνα Συμεών, στην Αγχίαλο (σημερινό Μπουργκάς). Ακριβώς τον καιρό αυτό, ο διοικητής του Βυζαντινού στόλου Ρωμανός Α' Λεκαπηνός, ορισμένος ως προστάτης του νεαρού Αυτοκράτορα, επέστρεψε στην Πόλη, όπου έδωσε το χέρι της κόρης του Ελένης στον Κωνσταντίνο. Ο Ρωμανός είχε στόχους σφετερισμού του θρόνου και επιβολής του γένους του ως νέας αυτοκρατορικής δυναστείας, η δε δράση του και λοιπές κινήσεις του κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων με τους Βουλγάρους ήταν ύποπτη. Ο Ρωμανός σταδιακά συγκεντρώνει στα χέρια του την εξουσία και από το 919 και μέχρι το θάνατό του, ο Κωνσταντίνος δεν έχει ουσιαστική συμμετοχή στη διακυβέρνηση, ενώ η μητέρα του Ζωή απομακρύνεται δια της βυζαντινής μεθόδου του υποχρεωτικού εγκλεισμού σε μοναστήρι.
Ο Κωνσταντίνος επιστρέφει ώριμος πλέον στην εξουσία το 945. Ήταν εξαιρετικά μορφωμένος και διανοούμενος όπως και ο πατέρας του. Έχοντας περάσει μεγάλο μέρος της ζωής του στη σκιά της διακυβέρνησης του πεθερού του Λεκαπηνού, αφιερώθηκε στη μελέτη. Άφησε τεράστιο συγγραφικό έργο, με εξέχον το σύγγραμμά του περί του Βυζαντινού πρωτοκόλλου "De Ceremoniis Aulae Byzantinae", το οποίο έχει σωθεί και αποτελεί τη βασική πηγή των ιστορικών σχετικά με το πολύπλοκο και βαρύ πρωτόκολλο που ακολουθούσαν οι Βυζαντινοί αξιωματούχοι και κυρίως η Αυτοκρατορική οικογένεια.
Ως Αυτοκράτορας ήταν συνετός. Ενίσχυσε τους φτωχούς έναντι των πλουσίων φεουδαρχών, αποκαθιστώντας μια καλή κοινωνική ισορροπία. Η γυναίκα τoυ Ελένη Λεκαπηνή ήταν από τους βασικούς του συμβούλους και τον επηρρέαζε, στάθηκε κοντά του σε όλες του τις διαμάχες με τον πατέρα της. Ήταν πολύ αγαπητός στο λαό, ο οποίος σεβόταν τόσο τη μόρφωση, όσο και τα παθήματά του από τους Λεκαπηνούς. Η διακυβέρνησή του σφραγίζει μια σταθερά ανοδική πορεία της ισχύος της Αυτοκρατορίας, που ξεκίνησε από τον παππού του Βασίλειο, ιδρυτή της δυναστείας των Μακεδόνων. Πέθανε από ανεξήγητη ασθένεια το 959.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Σάββατο 6 Ιουνίου 2009

TREATY OF LAUSANNE - Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ

Συνθήκη της Λωζάνης
Η Συνθήκη της Λωζάνης ήταν μια συνθήκη ειρήνης που έθεσε τα όρια της σύγχρονης Τουρκίας. Υπογράφηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας στις 24 Ιουλίου 1923 από την Ελλάδα, την Τουρκία και τις άλλες χώρες που πολέμησαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και την Μικρασιατική εκστρατεία (1919-1922) και συμμετείχαν στην Συνθήκη των Σεβρών συμπεριλαμβανομένης και της ΕΣΣΔ (που δεν συμμετείχε στην προηγούμενη συνθήκη).
Κατήργησε την Συνθήκη των Σεβρών που δεν είχε γίνει αποδεκτή από την νέα κυβέρνηση της Τουρκίας που διαδέχθηκε τον Σουλτάνο της Κωνσταντινούπολης. Μετά την εκδίωξη από την Μικρά Ασία του Ελληνικού στρατού από τον Τουρκικό υπό την ηγεσία του Κεμάλ Ατατούρκ, εμφανίστηκε η ανάγκη για αναπροσαρμογή της συνθήκης των Σεβρών. Στις 20 Οκτωβρίου 1922 ξεκίνησε το συνέδριο που διακόπηκε μετά από έντονες διαμάχες στις 4 Φεβρουαρίου 1923 για να ξαναρχίσει στις 23 Απριλίου. Το τελικό κείμενο υπογράφηκε στις 24 Ιουλίου μετά από 8 μήνες διαβουλεύσεων.
Η Τουρκία ανέκτησε την Ανατολική Θράκη, κάποια νησιά του Αιγαίου, μια λωρίδα γης κατά μήκος των συνόρων με την Συρία, την περιοχή της Σμύρνης και της Διεθνοποιημένης Ζώνης των Στενών η οποία όμως θα έμενε αποστρατικοποιημένη και αντικείμενο νέας διεθνούς διάσκεψης. Παραχώρησε τα Δωδεκάνησα στην Ιταλία, όπως προέβλεπε και η συνθήκη των Σεβρών, αλλά χωρίς πρόβλεψη για δυνατότητα αυτοδιάθεσης. Ανέκτησε πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα σε όλη της την επικράτεια και απέκτησε δικαιώματα στρατιωτικών εγκαταστάσεων σε όλη την επικράτειά της εκτώς της ζώνης των στενών.
Η Ελλάδα υποχρεώθηκε να πληρώσει σε είδος (ελλείψει χρημάτων) τις πολεμικές επανορθώσεις. Η αποπληρωμή έγινε με επέκταση των τουρκικών εδαφών της Ανατολικής Θράκης πέρα από τα όρια της συμφωνίας. Τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος παραχωρήθηκαν στην Τουρκία με τον όρο ότι θα διοικούνταν με ευνοϊκούς όρους για τους Έλληνες. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχασε την ιδιότητα του Εθνάρχη και το Πατριαρχείο τέθηκε υπό ειδικό διεθνές νομικό καθεστώς.
Σε αντάλλαγμα, η Τουρκία παραιτήθηκε από όλες τις διεκδικήσεις για της παλιές περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκτός των συνόρων της και εγγυήθηκε τα δικαιώματα των μειονοτήτων στην Τουρκία. Με ξεχωριστή συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αποφασίστηκε η υποχρεωτική ανταλλαγή μειονοτήτων από τις δύο χώρες και η αποστρατικοποίηση κάποιων νησιών του Αιγαίου.
Η ανταλλαγή μειονοτήτων που πραγματοποιήθηκε προκάλεσε μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών. Μετακινήθηκαν από τη Μικρά Ασία στην Ελλάδα 1.650.000 τούρκοι υπήκοοι, ελληνικού ορθοδόξου θρησκεύματος, και από την Ελλάδα στην Τουρκία 670.000 έλληνες υπήκοοι, μουσουλμανικού θρησκεύματος. Η θρησκεία αποτέλεσε το μοναδικό κριτήριο για την ανταλλαγή, αφού μεταξύ των ανταλλαξίμων υπήρχαν τουρκόφωνοι, όπως μερικοί Πόντιοι και Καραμανλήδες. Μαζί με τους Έλληνες, πέρασε στην Ελλάδα και αριθμός Αρμενίων και Συροχαλδαίων, καθώς και Αθίγγανοι. Εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή οι Έλληνες κάτοικοι της νομαρχίας της Κωνσταντινούπολης (οι 125.000 μόνιμοι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης, των Πριγκηπονήσων και των περιχώρων, οι οποίοι ήταν εγκατεστημένοι πριν από τις 30 Οκτωβρίου 1918) και οι κάτοικοι της Ίμβρου και της Τένεδου (6.000 κάτοικοι), ενώ στην Ελλάδα παρέμειναν 110.000 Μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ